"Kamurak poesiaz beteriko animazio bidez ilustratzen ditu gaztearen identitate gatazkak, eta, argi-itzalen erabilerarekin batera, ezagutze bidean dagoen gaztearen erretratu delikatua eraikitzen du", U.A.L, BERRIA

“Hokkaidoko paisaia ederren laguntzaz, janaria balioetsi eta naturak ezartzen dituen garaiak errespetatzera garamatzan film bat da”, Uxue Arzelus Lasa, BERRIA

“Bikaina giroaren eraikuntzan, gainbeheran dagoen mundu bat irudikatzeko modu delikatu eta samurrean”, Luis Martínez, EL MUNDO

“Film nahiko isila da Ulysses, eta, gauza bakoitzei behar duen denbora eskainita, modu pausatuan egiten du aurrera.”, Itziar Ugarte Irizar, BERRIA

Lau ataletan banatutako 212 minutuetako bakoitzean ikuslearen hezur-muina zeharkatzen duen izua da. Lan honekin, Alauda Ruiz de Azúa bere belaunaldiko erreferentziako zinemagileetako bat dela esan daiteke”, Luis Martínez, EL MUNDO

“Almodóvarrek bere gustu bisual onenarekin estaltzen du bere historiaren funtsa, girotze delikatu eta delineatu batekin, eta bere begi jakitunarekin konbinatzen ditu espazioa eta sentimenduak, narrazioan Joycerengana gerturatuko zaituzten edo Edward Hopperri tantaka darien gogo-aldarteak islatzeko”, Oti Rodríguez Marchante, ABC

“Ezerk ez eta guztiak azaltzen du haren gogo-aldartea. Ederki identifika gaitezke erabat garaikidea dugun krispazio horrekin”, Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Pansyren irainen makurdura gimnastikoaren karisma eta tramaren zentzu elastikoa bera —zeinak luzatu egiten baitu asaldura, eta, aldi berean, argitu egiten baititu gertaeraren atzean dauden haustura emozionalak— primeran ezkontzen dira ‘bizitza bera bezalakoxe’ film egituratu batean; finean, lotura ukigarrien eta immanenteen batura gisa ulertzen du familia”, Mariona Borrull, GARA

“Film kaotiko bat sinatzen du, ideiaz betea, ideia gehiegitxoz; baina, eskuetan lehertu beharrean, ikus-entzunezko marrazki eldarniotsu, barroko, deformatu eta baldar bihurtzen da”, Borja Crespo, EL CORREO

“Baliteke Francis Ford Coppolak bere azken saietak bota izana fabula neoklasiko, handinahi, aske, erabat libre, aurrerakoi eta bisualki konponezin honetan, non Erroma inperialaren arkitektura-lerroak nahastu egiten baitira DC komikien egileek marraztutako angeluekin”,  Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO.

“Kontsiderazio ederra eta argia bizitzaren eta heriotzaren gainean, gaixotasunaren mehatxuaren eta soluzio aringarrien inguruan, muga hori, beharrezkoa denean, modu naturalean zeharkatzeko, bultzadarik eta oinazerik gabe”, Oti Rodríguez Marchante, ABC

“Interes handiko filma, eutanasia aldarrikatzeko beldurrik ez duen maisu batek inolako ahuleziarik gabe kontatua”, Oskar Belategui, EL CORREO

“Dena da hain musikala, gizatiarra, pozgarria eta dibertigarria, guztia hain itsatsia bizitzaren gauza eta zoriei… Pozarren irteten zara handik, Ravelen ‘Boleroa’ txistukatuz”, Oti Rodríguez Marchante, ABC

“Pelikula osoko argazkia da txapela kentzeko modukoa”,U.U. BERRIA

“Estetika ederra ez ezik, nabarmentzekoak dira pertsonaia hotzak ere. Fintasun bisuala da produkzio honetako onena, eta argazkiak mereziko luke aintzatespenik”, Mikel G.Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Protagonistak bezala telebista aurrean sentitu naiz, argiak harrapatuta, haurtzaroan gertatzen zitzaidan eran zer pasatzen den guztiz ulertu gabe, baino begirada kendu ezinik”, Uxue Arzelus Lasa, BERRIA

“Beldurrezko generoari atxikita egon litekeen pelikula bat, baina feminizidioak, indarkeria matxistak eta halako gai sozialki sentikorrak seinalatzeko erretorikak zabaldu eta askatu egiten du, ez lerrokatzeko adina askatu ere”, M. Moleón, LA RAZÓN

“Film honek kontatzen duen istorio xumeak auzi existentzial handiak dauzka inguruan orbitan, isil-isilik”, Alfonso Rivera, CINEUROPA

“Gidoiak ez du bira korapilatsuen beharrik ikuslea harrapatzeko, eta bere planteamenduaren soiltasunean ondo egiten du aurrera”, U.U., BERRIA

“Hautagai posible bat, Zinemaldiak hain kutunak dituen palmares-aldaketa batekin harridura pizteko”, Oti Rodriguez Marchante, ABC

"Dibertimendu jostalari bat da, estralurtarren kontura hegan dabilena, eta oso modu egokian josten du dena Lermanek", Urtzi Urkizu, BERRIA

“Leonardo Sbaragliaren irudia eta karisma itxuragabetzen duten objektibo angeluhandien erabilerak lortzen du aldi berean harridura, errukia, arbuioa eta sinpatia sentitzea manipulatzaile gaixoti batekiko”, Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

Zer gertatzen ari den ulertu ez baina guztiz harrapatuta uzten zaituen istorioa”, Uxue Arzelus Lasa, BERRIA

“Uzten du pantailan testurik gabeko irudien purutasuna, girotzeko testua baino ez, eta susmo bat bakarrik, iradokitzen duena beste inork ez duela filmatu sekula berak bezala hondarraren, zezenaren eta toreroaren arteko liturgia-bilera hori”, Oti Rodríguez Marchante, ABC

“Kapadiak etengabeko aldaketan dagoen eta zenbaitetan itogarria dirudien Mumbai batean kuestionaezinak diruditen horiek kolokan jartzen dituzten emakumeen begiradatik eraikitzen du istorioa, elkarrekin egindako borroka arinagoa dela erakutsiz”, U.A.L, BERRIA

“Jaialdietako film peto-petoa, izugarri arriskatua (..). Ia bi ordu eta erdiz murgiltzen du ikuslea tonu paregabe, gozo, hunkigarri, atsekabetu eta definigaitz batean, zeinak sumindu edo hunkitu egin baitezake. Edo biak aldi berean”, Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Amarru liluragarria, izaki zoragarriz betea”, Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Beste bat ez bezalako film bat agertu da, barnetik sotiltasun harrigarriz biluzten zaituzten horietakoa”, Oti Rodríguez Marchante, ABC

“Proposamen intimo eta soil bat pertsonen arteko maitasunari, zainketei eta bizitzaren amaierari buruz… Argi-izpi bat ekarri zuen atzo publikoarentzat eta kritikarentzat”, Martín Ruiz Egaña, EL DIARIO VASCO

“Sekulako filma da zalantza guzti-guztietan; begirada sinple batean, ihes egiten duen dirdira batean, Juan Ramónen Platero y yo ahots samurrez eta lasai irakurtzean gauzaturiko zinema-ariketa jarraitua”, Luis Martínez, EL MUNDO

“Inor aspertuko ez duen kontakizun txundigarria”, O. Belategui, EL CORREO

“Andrea Arnoldek seigarren zentzumen bat dauka errealismo sozial eta magikoaren arteko nahasketa hipnotikoa amildegi batean baino gehiagotan maneiatzeko”, Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

Mendeku estrategia fin bat, bere suspense eta hutsuneekin, I. Mateo – A. Artola, GARA

“Zuzendariak erabateko txukuntasunez kontatzen ditu gertaera haren nondik norakoak, eta ez du inolako tentaziorik kontakizuna Nevenkaren begiradatik ateratzeko; sentsibilitatez sakontzen du biktimak biziriko oinazean eta katarsiraino eginiko ibilbidean”, Oti Rodríguez Marchante, ABC

“Kasuaren xehetasunen kronologia ematen du, eta, in crescendo, erretratu beldurgarria egiten du Álvarezen abusuzko obsesioaren gainean, zer-nola esku hartzen duten eta zer gorabehera dituzten jazarpena zehazten duten patroiek”, Marta Moleón, LA RAZÓN

“Botere-, anbizio- eta arrisku-joko burutsua, biziki entretenigarria”, Oti Rodríguez Marchante, ABC

“Alegia ederra, graziaz betea eta hortzak erakusten dituena; borondate garbia du urratzeko, eta are garbiagoa harridura pizteko eta entretenitzeko” Oti Rodríguez Marchante, ABC

“Zinema frantses beltz ederra. Iragandako hamarkadetako ‘polar’ handien oinordekoa. Eguneratua. Oso eguneratua”, Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Ziztu bizian egiten du aurrera, amildegiaren ertzean mugituz eta gidoi indartsu batek adoreturik”, Fabien Lemercier, CINE EUROPA

“Filmaren erotismoa ez dago esplizitutasunean, ezpada pelikula zeharkatzen duen testuran eta soinu-zuzendaritzan, eta oilo-ipurdia sorrarazten du ASMR bibrazioetara hurbilduz, protagonistak sentitzen duen plazera publikoari transmititzean”, Harri X. Fernández, DEIA

“Noémie Merlant zoragarri eta sentsuala protagonista duela, itxuraz zurruna eta segurua dirudien emakume batena eginez, ironia apur batekin baina erotismo ezkutuz, erraietako ukituarekin (…) filmak sotiltasunez, ausardiaz eta ahalmen bisual handiz islatzen du gozamenaren eta desioaren esplorazio femenino hori”, Júlia Olmo, CINE EUROPA

“Musikala, drama, intriga, thrillerra, eta trantsizioari buruzko hausnarketa sakona”, Oti Rodríguez Marchante, ABC

“Emilia Pérezek legitimitatez eta nobleziaz arpilatzen ditu kulebroi tradizionalaren ohiko osagai guztiak: trama sinesgaitza, ustekabeko biraketak, kasualitate gertaezinak, abesti trauskil askoak eta, finean, egundoko drama. Osagaiak primerakoak dira, eta haien guztien nahasketak tiro batek bezalaxe funtzionatzen du”, Alberto Moyano, EL DIARIO VASCO

“Dirudiena baino askoz gehiago ematen duen tresna bitxia bat: gitarra-jotzaile ijito bati buruzko dokumental gisa aurkezten da, baina, Searching For Sugar Man filmean gertatzen denaren antzera, egundoko familia-sekretu zirraragarri bat bistaratzen du”. Mitxel Ezquiaga, EL DIARIO VASCO

“Zuzendariak modu zirraragarrian kontatzen du familia-istorio hau. Hunkigarria da ikustea zer-nola esploratzen eta kontatzen duen intimitate hori guztia, bitarteko gisa baliatuz protagonisten eta ingurukoen testigantzak, ahotsak, hitzak, solas egiteko moduak, oroitzapen kontrajarriak”, Júlia Olmo, CINE EUROPA

“Mati Diopek Weerasethakul edo Cassavetes sortzaileen zorduntzat du bere burua, eta, kolonizazioaren espiritu errealei ez ezik, mamuei ere egiten die dei”, Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Film honetan dena dira amaierak: adiskidetasuna, maitasuna, zinema, oroimena; azken hori izan ezik, hain justu: hori ez da amaiera, hasiera baizik, iragarpen bat, jada ikusten ez dugun eta ez dakigun zerbaitena, baina sentitzen dugu pantailako irudiek ordenan uzten dutela unibertsoa”, Oti Rodríguez Marchante, ABC.

“Los Javis bakarrik dira gai fanatismo sektarioaren izua, haurrak irensten dituen ama baten drama eta kostunbrismo almodoriarra nahasteko. La Mesíasen zazpi orduak film bat izango balira, Urrezko Maskorraren aurrean egongo ginateke”, O. Belategui, El Correo.

“Dramak dena blaitzen du, baina honek ere bai: maitasunak eta, idazketa bikainari esker eta, batik bat, aktore guztien konpromiso itzelari esker, berehala enpatia sentitzen dugun pertsona batzuekiko errespetuak”, Miguel González, Cineuropa.

“Proposatzen duen egitura oso konplexuarekin bat datorren zehaztasun miresgarriarekin gertatzen da dena”, Luis Martínez, El Mundo.

“Mamántula bere hasierako proposamen harrigarritik askoz harago doa, eta hauslea eta entretenigarria den esperientzia bilakatzen da, zinema esperimentalaren ingeniaritzaren onena eta thriller narratiboaren tentsioa bateratuko balitu bezala”, M. G. Rebolledo, La Razón.

“Benetan harrigarria da japoniarrak duen abilezia gutxirekin eraikitzen joateko, eta behar dena baino gehiago ez erabiltzeko: hitz bakoitza da beharrezkoa pertsonaiak osatzeko, pertsonaia bakoitza da beharrezkoa istorioak aurrera egiteko, eta ezer ez dago sobran, ezer ez da apaingarria”, Uxue Arzelus, Berria.

“Tzu Huiren eta Ping-Wenen filmaren bertuterik handia da, nahita, eskala txiki bat hartu dutela erreferentziatzat eta horrek aukera eman diela ideia sotil eta argien multzo bat ongi baliatzeko”, Mariona Borrull, Gara.

“Campillok zehaztasunez harrapatzen du isiluneen eta begiraden adierazgarritasuna, bai eta itxuraz hutsala den familia-argazki baten atzean ezkutatzen den tristura infinitua ere”, Nando Salvà, El Periódico.

“Forma txukunekin eta thrillerraren iluntasunarekin, El sucesor filmak harritu egiten gaitu protagonista hausten den bitartean: ihesi doa aitaren lagunaren begirada gizatiarretik, bizilagunarengandik eta behatzen duten eta bere negar atsekabetua gaizki ulertzen duten gizartearen begietatik”, Itziar Altuna, El Diario Vasco.

“Thriller psikologikoa, slasher baten antzekoa, bilauek beren neurriko zapata harrapatzen duten proposamen mota horietan sartzen da, Quentin Tarantinoren Death Proof (2007) eta Craig Zobelen The Hunt (2020) bezala”, Harri X. Fernández, Noticias de Gipuzkoa.

“Sororitatez betetako istorio eder bat”, Urtzi Urkizu, Berria.

“Erabat femeninoa den elkartasun modu baten erretratu hunkigarria, eta ikusleak jarlekuan iltzatuta uzten dituen biziraupen-istorio horietako bat”, Nando Salvà, El Periódico.

“Amatasuna eta erditzearen ekintza bera modu pertsonalean aurkezten ditu Cambordak, arreta emakumearen gorputzean jarriz eta intuizioa helduleku duela”, Iraitz Mateo eta Amalur Artola, Gara.

“Espainiar zinematografiak azken urteetan etengabe bultzatu duen landa-zinema intimistaren arrasto kostunbrista hori guztia jasotzen du, emakumeen arteko besarkadez, min partekatuz eta itxaropen-lurraldez –bestelako bizitza bat imajinatu daiteke horietan, bai eta bizi ere–– osatutako mapa bisualak marrazteko”, Marta Moleón, La Razón.

“Ezin dibertigarriagoa izan da ulertezin zaidan mundo horren jolasean barneratzea, deserosotasunarekin gozatzea. Eta zinemagile suediarrak are errazagoa egiten du umorea, eta zenbaitetan misterio kutsu bat gehituz”, Uxue Arzelus, Berria.

“Larssonek surrealistak eta oso identifikagarriak diren egoeren arteko oreka polita duen istorioa eraiki du; sofa, ohe eta komoda eta guzti”, Uxue Arzelus, Berria.

“Coixetek filmak oinarri duen eleberria aldatu du eta dimentsio ausartagoa eman dio, eta amaiera konpontzailea eman dio istorio benetan gogor bati; ikusleak deseroso eta harrituta sentituko dira aldi berean”, Alfonso Rivera, Cineuropa.

“Un amor pertsonaia nagusiaren hutsunearen eta ziurgabetasunaren gainean eraikitzen da; haren ihes-plan bakarra korrika hastea da”, Luis Martínez, El Mundo.

“Izan nahi duen horixe da: film txiki eta zintzoa, tarteka hunkigarria eta ederra. Ospetsua izateko aukera izan zuen baina ez izatea erabaki zuen pertsonaia baten bizitza kontatzen digu eta, hortik harago, beste zerbait ere kontatzen digu: nola bihurtzen garen garen pertsona”, Dario Caruso, Cineuropa.

“Alemania ez da film tristea; aitzitik, nerabe baten ikuspegitik kontatuta, haren familiarentzako maitasun-gutun bat da, erresistentziaren, afektuaren eta erresilientziaren gorespena iraultza digitalaren aurreko garai batean –orduan, kasetea zen abestiak, emozioak eta sentimenduak helarazteko bidea–”, Alfonso Rivera, Cineuropa.

“Gozamena da filma: umorez eta sakontasunez betetako egoerak, ongi ekarritako elkarrizketa ‘azkarrak’ eta garapen ziniko eta estimulagarria”, Oti Rodríguez Marchante, ABC.

“Erritmo biziko filma da Puan, fin kontatzen dute zuzendariek istorioa, eta hitzetan ere asmatu egiten du une oro”, Urtzi Urkizu, Berria.

“Retjmanek egoera komikoen arasa batean jartzen ditu protagonistak, eta deadpan (espresiorik gabea) umorezko burutazioekin ebazten ditu horiek, Jim Jarmuschen eta Aki Kaurismäkiren estiloan –bide batez, ez dei horiei inbidiarik zertan izan–.", Mariona Borrull, Gara. 

“Behin filma amaituta, denbora apur bat pasatu, eta irudietan agertu denaren gainean pentsatzen jarraitzeko bide ematen du Un silence-k. Gidoi on batekin lortzen den zerbait da. Eta filmak badu hori, zuzendariaren esku onarekin batera.”, Urtzi Urkizu, Berria.

“Elkarrekiko maitasun-sentimenduei kateorratzez lotutako kontzientziaren eta oroimenaren pixkanakako galeraren kronika humanistikoa”,  Oti Rodriguez Marchante, ABC.

“Bikaintzat jo daitekeen irudi- eta testu-xehetasunarekin kontatuta dago”, Oti Rodríguez Marchante, ABC.

“Besarkadek, malkoek eta atzealdeko soinuak – euria eta tximistaren bat– zintaren atmosfera berezia eraikitzen laguntzen dute”, Alberto Moyano, El Diario Vasco.

“Gelditutako denborarekiko fintasun, zehaztasun eta gustu txundigarriak”, Luís Martínez, El Mundo

“Mirari bat da zenbait film existitzea, eta Sultana’s Dream horietako bat da”, Oskar Belategui, El Correo.

“Bikaina da Sultana’s Dream alderdi estetiko eta sentsorialean: bi dimentsiotako animazioaren akuarelak, ahalik eta teknologia gutxien erabilita ez dadin artisau-lanaren mimoa galdu. Freskagarria da horretan murgiltzea”, Mikel G. Gurpegui

“Azken urteetan, film bat bera ere ez da hurbildu ere egin Isabel Herguerak korrespondentzia intimo, fantasiatsu eta filosofiko moduko hau egiteko baliatu duen askatasunera”, Mariona Borrull, Gara.

“Gálvezek eta bere taldeak maitagarriekin oso lotuta dagoen unibertso fantasmagoriko eta deabruzko bat ‘altxatzen dute’ literalki”, Begoña Teso, El Correo.

“Dolores Fonziren opera prima dibertigarria freskotasunez eta talentuz beteta dago, eta familia mota posibleen gainean eraikia eta The Velvet Underground & Nicoko arrakastez animatua”, Alfonso Rivera, Cine Europa.

“Errespetu handiz filmatu da pelikula, gertutasunez eta maitasunez, eta saiatzen da dramatismoetan ez erortzen” , Amalur Artola, Gara.

“Ezagutzaz, izaeraz eta espresioz beteriko filma, bai eta suspensez, umorez eta serioarekiko begirada serioz ere, eta animazioaren generoaren barruan dotoreziatzat har genezakeen zerbaitekin”, Oti Rodríguez Marchante, ABC.

“Misterioan eta horren bidegabekerian, filmak harrapatu egiten gaitu, harritzeko, mintzeko eta, hala eta guztiz ere, liluratzeko”, Luis Martínez, El Mundo.

“Zientzia-fikziozko elementu txikiak hartzen ditu abiapuntu, maitasun-triangelu baten bizipenak nolabaiteko umore beltzez kontatzeko”, Alex Zubiria, Deia.

“Ausarta da lehen eszenatik, aukeraketa formal batzuetan eta gidoiaren garapenean. Zirkularra da istorioa”, Urtzi Urkizu, Berria.

“Dena esanda dagoela dirudienean, eskertzen da film batek zerbait desberdina edo bestela kontatzea. Ildo horretan, Kalakek ikusleak harritzea lortzen du”, Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco Especial.

“Modu harrigarrian, Perfect Days obra xarmagarria, kezkagarria eta hunkigarria da, Yasujiro Ozu japoniar zinemaren mitoaren berariazko oihartzunekin”, Stephen Dalton, The Film Verdict.

"Animaziozko zinema egiteko, ulertzeko eta gozatzeko modu bat, estilo paregabea duena alderdi bisualean eta espiritualean", Oti Rodríguez Marchante, ABC.

“Hain zuzen, bizitzari, heriotzari eta irudimenari buruzko fabulatzat har daiteke Miyazakiren filma, kutsu autobiografikoa ere izan dezakeena”, Ainhoa Sarasola, Berria.

“Haurrak eta helduak harrapatuko ditu, biak ala biak, jatorrizko sentimenduez hitz egiten duelako; zurztasunaz, kasu”, Oskar Belategui, El Correo.

"Bayonaren filma (txundigarria da istripuaren eszenetan eta kokalekuetan) haragira baino gehiago arimara doa", Oti Rodríguez Marchante, ABC.

"Egunerokotasunaren deabruzko arkitektura delikatua", Begoña del Teso, El Diario Vasco Especial.

"Drama hunkigarria, urrun dagoena Hirugarren Reicharen sarraski-eremuei buruzko filmekin lotu ohi ditugun ohiko erregistroetatik", Koldo Landaluze, Gara.

“Neurri berean ageri ditu zuzentasun formala eta atenporalitate estetikoa”, Juan Zapater, Noticias de Gipuzkoa.

“[Zinemaldiko] film espainiar konplexu eta ausartena”, Elsa Fernández-Santos, El País.

“Black is Beltza II: Ainhoa filmaren estreinaldia bihurtu zen Zinemaldiko gertaerarik popularrena, ozenena eta hunkigarriena”, Amaia Ereñaga, Gara.

“Film ausart honetan, fikzioak eta errealitateak bat egiten dute gaur egungo egile-zineman gutxitan esploratutako gaiei argi egiteko”, Cristobal Soage, Cineuropa.

“Umorez beteriko kontakizuna”, Uxue Arzelus, Berria.

“Zuzendari askok edozer emango lukete beren filmografian film honetan ageri diren eszena batzuekin alderatzeko moduko hiruzpalau eszena biltzeagatik”, Federico Marín Bellón, ABC.

“Mina, infekzioak, kirurgia, autopsiak, gorakoak, tumoreak, sexua, eta plastikoz, organoz eta neoorganoz elikatzen den jendea (…)”, Jordi Batlle, La Vanguardia.

“Leuna eta bikaina”, Oti Rodríguez Marchante, ABC.

“Ipuinen posibilitateari buruzko ipuin bat besterik ez da, nork kontatzen dituen, haien zentzu politikoa, mundua sortzeko duten gaitasuna”, Luis Martínez, El Mundo.

“Beste ezeren gainetik, erabateko esperimentaltasun hutsez eginiko filma da. Izan ere, halaxe zen Bowie Bera ere (maiuskulaz)”, Begoña del Teso, El Diario Vasco.

“Bidegabekeria ekonomikoen aroari buruzko kontakizun bat, Vittorio de Sicak ederki kontatuko lukeen horietakoa”, Owen Gleiberman, Variety.

“Poema bisual eta literario bat”, Uxue Arzelus, Berria.

“Intriga intimoz jositako filma, sekulako bi pertsonaia dituena”, Oti Rodríguez Marchante, ABC.

“Oso film adoretsu eta garbia, jatorria oso garbi ez daukan deserosotasun bati heltzera ausartzen dena”, Elsa Fernández-Santos, El País.

“Laura Mora zinemagileak badu drama sozialak kontatzeko pultsua”, Andoni Imaz, Berria.

“Errealismo sozial latza jorratzen duen saio izugarria (...); iluntasun gogorrez eginiko filma, ausarki gauzatua”, Jonathan Romney, Screen Daily.

“Lehen eszenatik badu zerbait berezia”, Uxue Arzelus, Berria.

“Palomerok sentsibilitate handiz filmatu ditu neska gazteen lekukotzak eta bizipenak”, Andoni Imaz, Berria.

“Seguru urtea markatuko duen film biziki apartekoa”, Luis Martínez, El Mundo.

“Abramovich jakin-minez hurbiltzen da pornografiaren mundura, pertsonaia iheskor baten barne-erraietan”, Mariona Borrull, Gara.

“Birtuoso baten lana da”, Andoni Imaz, Berria.

“Zinezko apoteosi emozionala”, Mariona Borrull, Gara.

“Biopic eta mozorro-drametako klixeen subertsio burutsua”, Jessica Kiang, Variety.

“Testuraz betetako irudiak eskaintzen dizkigu Baumeisterren filmak”, Uxue Arzelus, Berria.

“Gidoi bikain baten inguruan eraikia, Spare Keys filmak metodikoki ehuntzen du bere sarea, eta konplexutasun handia ageri du fatxada garbiaren atzetik”, Fabien Lemercier, Cineuropa.

“Mikel Gurrearen lehen film luzea izanik, inpresioa eragiten dute Suro filmaren seriotasunak eta sendotasunak”, Andoni Imaz, Berria.

“Zinemagile frantziarrak onena ematen du oso film pertsonal, hunkigarri eta emozionalki justu batean; errebelazio bat Paul Kircher izar gaztearentzat”, Fabien Lemercier, Cineuropa.

“Ez du eraikitzen diskurtso narratiboa etorkortasunaren ikuspegi anakronikotik, baizik eta gazte izan denaren enpatia goxo eta heldutik”, Marta Moleón, La Razón.

“Melomania-aitorpen miretsi eta miresgarri bat”, Juan Zapater, Noticias de Gipuzkoa.

“Frantziar dokumental zorrotz, garratz eta dardarti honek harridura, amorrua eta inpotentzia sortzen ditu”, Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco.

“Mesak oso era samurrean uztartu ditu bi mundu horiek, erreala eta fantasiazkoa, betikoa eta berria”, Uxue Arzelus, Berria. 

“Egokitzapen sinesgarri eta konplikaziorik gabea, muinari heltzen diona —espiritu femenino libreek ordaindu beharreko prezio garestia—, zeinean antzezleak bikain egiten baitu protagonistaren rola”, Fabien Lemercier, Cineuropa.

“Zinema kanonikoa, klasikoa eta pausatua. Urregilearen birtuosismoz eginiko gidoia duen horietakoa”, Juan Zapater, Noticias de Gipuzkoa.

“Ez da mintzo oihuka edo irudi probokatzaileekin, batzuek espero zuten bezala; aitzitik, planteatu nahi ez genituzkeen gauzak aipatzen ditu, zinematografia-arte ziurrekin zalantzan jarriz”, Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco.

“Iluntasunezko edertasun izugarria dario lehen eszenatik”, Begoña del Teso, El Diario Vasco.

“Cristian Mungiu Errumaniako Olatu Berriko zinemagilerik nabarmenenak ziur aski nazioaren egoera sinplifikatu bat egiten du R.M.N. film erraldoi, kezkagarri eta ezkorrean”, Jessica Kiang, Variety.

“Zinez landutako dokumentala, kantautorea luze-zabalean ez ezik sakonean ere erakusten duena”, Oti Rodríguez Marchante, ABC.

“Rosalesen film honek zinema bikainaren hamaika seinale ditu: denboren edo elipsiaren erabilera, argiaren tratamendua, aldarteak, eta pultsuen eta bulkaden oreka (…)”, Oti Rodríguez Marchante, ABC.

“Egiazkotasun emozionalari arreta berezia eskainiz interpretaturik, bereziki Ana Castilloren jarduera erakargarriarekin, batzuetan urragarria eta beti ezaguterraza”, Jonathan Holland, Screen Daily.

“Lermanek errusiar mendi batetik barna bideratzen du publikoa: ikasgelen eta nerabezaroaren munduaren bertsio berri bat dirudiena ilunduz joango da, eta, azkenean, bat egingo dute pedagogiak eta bizirik irauteak”, Juan Zapater, Noticias de Gipuzkoa.

“Pantaila koadroen segida bihurtu zaigu, itxura piktorikoko plano finkoak, filmak hartzen duen bakardade-, tristura- eta neke-giroa areagotzen duten konposizioak”, Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco.

“Pertsonaiek irudien bidez hitz egiten dute hitzez baino garbiago”, Andoni Imaz, Berria.

“Ricardo Darín eta Peter Lanzaniren lana da Hollywoodeko tankera duen ekoizpen honen lorpen handienetako bat, eta, estiloari dagokionez, Spotlight eta tankerako proposamenen antzekoa da”, Koldo Landaluze, Gara.

“Balio handiko lana da, ikus-entzunezkoen kontakizunean arrastoa utziko duena”, Urtzi Urkizu, Berria.

“Filma zoragarria da, gizarte eta garai baten dagerrotipo baten modura, kartzela batean hartua eta askatasunari bide ematekoa, askatasunean muturra sartzeko borroka egiten duen gizarte oso baten metafora gisa”, Oti Rodríguez Marchante, ABC.

“Rodríguezek ustekabeko balentria lortu du, drama kateatu hau bisualki ikusgarri gerta dakigun”, Fionnuala Halligan, Screen Daily.

“Nostalgiari eta amorruari dei egiten dion kontakizuna, emandakoa eztabaidatzen duena eta galdutakoaren gainean arreta pizten duena”, Luis Martínez, El Mundo.

“Ozon, nire ustean, Fassbinder peto-petoa da”, Begoña del Teso, El Diario Vasco.

“Espiritu kritikoa duen edozein ikus-entzuleri gomendatzeko moduko lana da Guzmanen dokumental berria”, Urtzi Urkizu, Berria.

“Guzmánen azken lanari zinemagintza bikaina dario, borrokan errotua”, Begoña del Teso, El Diario Vasco.

“Cuerdas film laburrean ere usaintzen da espiritu kritiko zintzoa. Bai egilearen begiradan, bai protagonistetako askoren jardunean”, Urtzi Urkizu, Berria.

“La Fortuna ederki egindako lana da, Amenábarren produkzio batetik espero dugun bezain ederki”, Oskar Belategui, El Correo.

“Jessica Chastainek lortzen du, hartu filma bizkarrean, eta pertsonaia sinestezin bat aurrera eramatea, parodiaren izpirik gabe”, Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco.

“Paco Plaza eta Carlos Vermuten munduek zorion handiz egiten dute bat ileak punta-puntan jartzen dizkigun film batean, eta hausnarketarako gonbita egiten ditu: edertasunaren iheskortasuna, bakardadea eta batzuetan arrakastagatik ordaintzen dugun prezio altua”, Cristóbal Soage, Cineuropa.

“Ariketa estetiko zirraragarria da zinemagile ia hasiberri baten film ezohiko eta malenkoniatsu hau”, Begoña del Teso, El Diario Vasco.

“Artxiboko irudiak eta gaurko ahotsak lagun eraman gaitu alde basatiraino. Eta ez eskutik, paparretik helduta baizik", Harkaitz Cano, El Diario Vasco.

“Zuzendari talentudun honen eskuetan, oso leku-denbora jakinetan giroturiko istorio batek lortzen du garrantzi unibertsaleko kontakizun sinesgarri bihurtzea, ezohiko samarra den heroi batekin lortu ere, eta mundu zabaleko milioika gazteren esperientziaz hitz egiten du”, Cristóbal Soage, Cineuropa.

“Saitok bikain islatu du gastronomiarekiko maitasuna”, Uxue Arzelus, Berria.

“Saga gorabeheratsu, kilikagarri eta liluragarria”, Owen Gleiberman, Variety.

“Biopic sendo honetatik, Showalterrek gehien interesatzen zaiona nabarmentzen du: bere senetik ezinbestean irtenda dagoen –eta irtenarazten duen– gizarte baten paradoxak eta kontraesanak”, Juan Zapater, Noticias de Gipuzkoa.

“Denboraldi osoko generoko film ahaltsuenetako bat”, Víctor Esquirol, Gara.

“Aurreko lanetatik ere maila bat gorago egitea lortu du zinemagileak”, Luis Martínez, El Mundo.

“Film zoragarri honi esker, esperientzia berri eta indartsu bihurtzen da zinema-areto batean ezezagunez inguratuta egotea, guztiak adi nola azaleratzen duten halako gizaki atseginek beren ni intimoena zinemagintza-artearen izenean”, Cristóbal Soage, Cineuropa.

“Truebak zerbait ederra egin du, benetakoa. Dokumentu bizia da”, Mikel Zumeta, Berria.

“Filmak hasperen bakarrean igarotzen diren hiru ordu eta erdian kontatzen du bizitza osoa”, Luis Martínez, El Mundo.

“Ariketa dramatiko bikaina”, David Katz, Cineuropa.

“Zoragarriak dira giroa, kontakizuna, iradokizuna eta musika, eta Benedict Cumberbatch, berriz, antzezle miragarria”, Oti Rodríguez Marchante, ABC.

“Zinemagintza peto-petoa hiru orduz”, Begoña del Teso, El Diario Vasco.

“Manuel Martín Cuencak zirrara eragiten duen filma pantailaratu du oraingoan ere”, Mikel Zumeta, Berria.

“La hija Espainiako zinemagintza-tradizio fineneko thriller bat da, Miguel Picazo eta Manuel Mur Oti zinemagileek edo José Luis Borauren Furtivos filmak ezarritako ildoari jarraitzen diona”, Beatriz Martínez, El Periódico.

“Zinemagileak bizitza errealaren konplexutasuna erreproduzitzeko eginkizun harrigarriarekin jarraitzen du, zinema-fikzio biziki limurtzaile eta ultradokumentatua baliatuz”, Fabien Lemercier, Cineuropa.

“Zehaztasun izoztuz, argi egiten du Watergate frantses honek beti irristakorra izan ohi den narkotrafikoaren eta botere ekonomikoaren mundu horretan”, Juan Zapater, Noticias de Gipuzkoa.

“Berealdiko ondoen ehunduriko trama dakarkigu, zeinean bat egiten baitute kritika sozialak, familia-dramak eta naturaz gaindiko izuak, begirada aldentzea ere galarazten duen kontakizun hipnotiko bat eratuz”, Cristóbal Soage, Cineuropa.

“Erretratu intimoa egingo digu Merinok, goxoa, gertukoa”, Uxue Arzelus, Berria. 

“Bikaintasun, indar eta kutsu ilun-komikoaren oinarrian, neoliberalismoaren azpikeria etikoki zalantzagarriei eginiko kritika basatia ageri dira, haren esanekotasun eta hierarkiei eginiko gaitzespena, eta berealdiko barre-algarak sortzen ditu elkarrizketa bikainekin eta Groucho Marx bera ere inbidiak jota utziko luketen txisteekin”, Alfonso Rivera, Cineuropa.

“Lan fina León de Aranoarena –bizkorra, edukiz landua, kritikoa eta ezin barregarriagoa–, aktoreen koreografia inauterizkoan, maskaradan”, Mikel Zumeta, Berria.

“Lehenengo film interesgarria”, Mikel Zumeta, Berria.

“Aurreikusi ezinezko filma, adimentsua, anbiziotsua... Ikasturte zinemazale honetako multzorik atseginenetako bat”, Víctor Esquirol, Gara.

“Inoiz baino sinesgarriago datorkigu Claire Simonen estilo transgresore eta ausarta, haren irudiek pentsamendu eta sentimendu zintzo zein kezkagarriak oroitarazten baitituzte”, Cristóbal Soage, Cineuropa.

“Biziki dibertigarria senitartekoen argazkia egiterakoan, gertukoak eta eszentrikoak, eta oso hunkigarria darion umore eta draman, Amarcord laneko ildo felliniarrari segituz”, Oti Rodríguez Marchante, ABC.

“Fikziogintzan eginiko debut seguru eta estilotsua”, Marko Stojiljković, Cineuropa.

“Kranzek lortzen duena benetan ikusgarria da”, Uxue Arzelus, Berria.

“Esperimentu oso interesgarria planteatu du Ruizpalaciosek; errealitatea eta fikzioa nahasten doan dokumentala”, Uxue Arzelus, Berria.

“Brontzea, ura eta zinema”, Begoña del Teso, El Diario Vasco.

“Entzute hutsarekin, bestearen larruan jarrita (ankerrena izanik ere), Bollaín madrildarrak alegatu hunkigarria lortu du adierazezina adierazteko”, Alfonso Rivera, Cineuropa.

“Inork ezingo lioke muzin egin elkarrizketa biziz beteriko film bati: eszenaz eszena, lehertzeko zorian dagoen indarkeria-mehatxu bat ageri zaigu”, Cristóbal Soage, Cineuropa.

“Txalogarria geruzaz geruza modu ezin sinpleagoan eta tolesturaz tolestura eskainiko digun erradiografia azal-anitza”, Mikel Zumeta, Berria

“Esperantzaz beteriko filma da”, Uxue Arzelus, Berria.

“Simonen biolentziak asaldatuko gaitu, eta ihes egitearen beharra izan dezakegu, edo, akaso, liluratu egingo gaitu, maitasuna heriotza delako, betiere Durasen hitzetan”, Mikel Zumeta, Berria.

“Arriskatua eta gupidagabea”, Luis Martínez, El Mundo.

“Sekulako gozamena oparitzen duen filma; egundoko gozagarria film batean hitzen adierari erreparatzen diotenentzat, pentsamendua lantzen dutenentzat, eta, inolako beldurrik gabe, ia inork sakontzen ez duen barne-amildegietarantz egin nahi dutenentzat”, Juan Zapater, Noticias de Gipuzkoa.

“Pozgarria da film batek aurrean dituen diana guztietan nola asmatzen duen ikustea. Horixe bera egiten du Claudia Llosak aurkezturiko lanak”, Oti Rodríguez Marchante, ABC.

“Zuzendariak ez du kontakizun huts bat bakarrik eraikitzen, ezpada sentsazio bat, beldur bat”, Luis Martínez, El Mundo.

“Alina Grigore errumaniarraren debut akasgabe eta latza”, Luis Martínez, El Mundo.

“Cantetek gutxitan bezala irudikatzen ditu mugikor baten pantailaren ustezko inozotasunaren atzean ezkutaturiko kontraesan guzti-guztiak”, Luis Martínez, El Mundo.

“Arthur Rambok ederki funtzionatzen du zurrunbilo-erritmoagatik, Rabah Nait Oufellaren interpretazio trebeagatik, gai interesgarri bat jasotzeagatik”, Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco.

“Zinema borrokalaria, biziki egiazkoa izateagatik”, Luis Martínez, El Mundo.

“Gudu intimoetan ez ezik kolektiboetan ere asmatzen du, adore feministak gidatua baita eta berebiziko fedea baitie gazteei”, Víctor Esquirol, Gara.

“Carl Theodor Dreyer eta Lars Von Trierren artean, duda-mudan ibili gabe dihardu hasiberri honek, eta prest ageri da fede-eztabaida sakonenei aurre egiteko”, Víctor Esquirol, Gara.

“Berealdiko potentzia emozionala dauka”, Begoña del Teso, El Diario Vasco.

“Perlak Saileko harribitxien artetik sortua da bitxi hau; babarrun gorrien gelatina bezain hauskorra, baina diamante gogorrenak bezainbeste prisma dituena”, Begoña del Teso, El Diario Vasco.

“Badu Icíar Bollaín zuzendariaren filmak hitzekin deskribatzen zaila izan daitekeen zerbait; modu irrazionalean, sentimenduak astintzeko indar bizia dute aktoreen interpretazioek eta irudietan islatzen diren pasarteek”, Urtzi Urkizu, Berria.

“Denak ageri du egiazko artea, adierazkortasun miresgarria. Begiradek, isiluneek, elkarrizketek (…) Blanca Portilloren eta Luis Tosarren interpretazio bikainak lortzen dute –nire kasuan behinik behin– eztarrian korapilo bat egitea eta begiak bustitzea”, Carlos Boyero, El País.

“Daviesek ez du ohiko film biografiko bat egiten; pertsonaian eta haren munduan murgiltzen da, eta haren bizitzako gauzarik nabarmenenari buruzko lan oroitarazle bat ematen digu bueltan”, Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco.

“Biopic honek kontra egiten die generoaren joera guztiei, eta, erabateko askatasunez, poesia hutsezko une eta erabakietan hartzen du oinarri”, Víctor Esquirol, Gara.

“Nahitaez pantaila handian ikusi beharreko lana da Lucile Hadzihalilovic miretsiaren hirugarren film luzea, Earwig, eta, parez pare dugula, desafio egiten die ikus-entzuleei, tasun harrigarri, hipnotiko eta barrenkoiekin”, Fionnuala Halligan, Screen Daily.

“Txundigarria eta nahasgarria, hitz gutxirekin eta atmosfera biziki konkretuarekin”, Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco.

“COVID-19ak zapuzturiko garaiotan murgildurik gaudenetik, trauskilkeria buñueldar probokatzaile eta lotsagarriki profano hauxe da egiazko egile-obra baten lehenbiziko adibideetako bat”, Peter Debruge, Variety.

“Hain intimoa da, ezen batzuetan sentitzen baituzu (bai baitakizu) arrotza (zorionekoa) zarela, ama-alaben arteko elkarrizketa horietan”, Begoña del Teso, El Diario Vasco.

“Javier Corcuera Andrinoren lana lotuta dago Euskal Herritik galaxietara musika kraskatu zuten izakiei buruzko dokumentu handien bildumarekin”, Begoña del Teso, El Diario Vasco.

“Film txikia da (…). Baina itxuraz baino ez, zeren bere ñabartasunetan ezkutatzen den istorioa handia, hurbila, tamaina batean epikoa baita”, Mikel Zumeta, Berria.

“Zinemaren barruko zinema, filmenganako maitasuna darion kontakizun batean”, Astrid Meseguer, La Vanguardia.

“Film hain kalkulatua kontatzen eta iradokitzen duenari dagokionez, eta hain distiratsua azaltzeko eta interpretatzeko moduarekin loturik (…), ezen gidoi-aldaketa biziekin eta interpretazioko norabide-aldaketa biziki miresgarriekin eusten baitio intriga maltzurrari”, Oti Rodríguez Marchante, ABC.  

“Ezker-eskuin tiro egiten du zinemagintza-, aktore, eta zuzendari-multibertsoko edozer izakiren kontra, bizidun ala bizigabe”, Begoña del Teso, El Diario Vasco.

“Bai, haien bizitzaren zati garrantzitsu bat dira fokuak, estreinaldiak, filmak eta kantak, baina interesgarriena hori guztia alde batera uztean kontatzen dena da, eta Gainsbourgek bikain egiten du”, Uxue Arzelus, Berria.

“Baten bati irudituko zaio ‘antzinako’ film bat dela. Eta, hala ere, III. milurteko honetan egin daitekeen zinemarik onenaren erritmoa, amorrua eta intentsitatea ditu”, Begoña del Teso, El Diario Vasco.

“Lortzen du sentiaraztea polizia-taldearen larruan, buruan, bihotzean, urduritasun-egoera leherkorrean, beldurrean, ziurgabetasunean… Agindu arduragabe bezain ilunei jarraikiz, polizia horiek etxegabetze bat galarazteko elkartu diren hogeita hamar pertsona inguru hustu behar dituztenean”. Carlos Boyero, El País

“Primerako produktua (…), aho-zabalik gehiago eskatzera eramaten gaituena”. Oti R. Marchante, ABC

“Pribatutasunaren eta publikotasunaren arteko loturak, ustelkeriak zartatutako gizarte baten hutsek eta bizipen pertsonal eta laboralek, politikaren eta botere instituzionalaren praxi kaskarrak eta bi ahoko kidetasunak hainbat narrazio-geruza erakutsiko dizkigute”. Ricardo Aldarondo, El Diario Vasco

“Kawaseren azken filmak hausnarketa sakon eta zintzoa egingo du bidaia psikoanalitiko eta poetiko baten bidez”. Mikel Zumeta, Berria

“Naomi Kawase japoniarrak denbora askoan eginiko filmik onenetako bat”. Nando Salvà, El Periódico

"Ikus-entzuleak Tallahasseeko familia-auzitegian zuzenean murgilduz, jakingurazko film desafiatzaile hau ñabarduradun zinema fina ospatzen den edozer tokitara iritsiko da". Fionnuala Halligan, Screen Daily

“Beginning filmak Sukhitashviliren antzezpen bikaina ageri du, zeinak mundu krudel baten pentzutan dagoen emakume baten hamaikatxo emozio transmititzen baititu, baretasunetik larritasunera igaroz, esaneko izatetik emantzipaziora igarotzen den bizitza bat jasanez”. Allan Hunter, Screen Daily

“Obsesiozkoa eta azkenik ahulgarria den desio baten azterketa inperfektu eta hauskorra, jatorriari ohore egiten diona, emakume-begirada ikaragaitz batekin”. Guy Lodge, Variety

“Plazer errudun koloretsu, bizigarri eta alaia, Nacho Álvarezek Raffaella Carràren abestiei buruzko eginiko lana”. Alfonso Rivera, Cineuropa

“Hankaz gora jartzen eta nahasten ditu Mexiko eta AEBren arteko mugako lurrak filmatzeko eta zapaltzeko modu zaharrak”. Begoña del Teso, El Diario Vasco

“Aurtengo 68. Zinemaldian ikusi ditugun guztietatik, amaiera eder, sendo eta definigarrienetako bat dauka”. Begoña del Teso, El Diario Vasco

“Film luzean eginiko lehen murgiltzen honetan, David Gómez Sañudok erakusten du menderatzen duela ofizioa, baduela sentiberatasun eta sakontasunik”. Alfonso Rivera, Cineuropa

“Hong Sang-sook maisu izaten jarraitzen du naturaltasunez jasotzeko elkarrizketa soilak, gehienetan garrantzirik gabeak”. Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco

“Zhou Ziyang zinemagileak gogor egiten dio aurre bere herrialdean nagusi den materialismoari”. Víctor Esquirol, Gara

“Ziyangek narrazio-pultsu kartsua bistaratzen du”. Juan Zapater, Noticias de Gipuzkoa

“Halako kontu handiz lantzen du amatasun zapuztuaren eta adopzioaren auzia, ezen zetazko zapia eskatzen baitu, eta ez paper hutsezkoa”. Oti R. Marchante, ABC

“Film bikain eta erradikala, zeinak AEBko desberdintasun sozialen zaurian zirikatzen baitu”. Carmen L. Lobo, La Razón

“Lilura pizten du gurasoen eta seme-alaben arteko maitasun eta barkamenaren deskribapen katalogaezin eta biziagatik”. Luis Martínez, El Mundo

“Film trinkoa, ongi kontatua, pentsatua eta sentitua; sentsazio mingarrietan, oroitzapenen pisuan eta sentimenduen konplexutasunean maiseatzen duena”. Carlos Boyero, El País

“Thriller ilun, itogarri eta iradokitzailea borobildu du Imanol Rayo zinemagileak”. Urtzi Urkizu, Berria

“Ez da abortuari buruzko film bat bakarrik, baizik eta hausnartze du bakardadeaz, ausardiaz, ahaztuen Amerikaz, inguru aurkako baten nortasuna eraikitzeaz, eta, jakina, adiskidetasun femenino eder batez, zeinak sendo iraungo baitu oztopoak oztopo”. Sergi Sánchez, La Razón

“Nunca, casi nunca, a veces, siempre filmari indar dramatiko miragarria ematen diona, neurri handi batean, zera da, Hittmanek begiradan baliaturiko sotiltasuna eta euspena”. Nando Salvà, El Periódico

“Garai ilun hauetako bizitza-zati bat, zehaztasun handiz hartua”. Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco

“Zahartzaroaren erretratu hunkigarria, zinez gertukoa”. Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco

“Genero-zinema argia eta garbia”. Begoña del Teso, El Diario Vasco

“Eugène Green zinemagileak irakurketa exotiko eta oso pertsonala egiten du Atarrabi eta Mikelatsen kondairaren gainean”. Koldo Landaluze, Gara

“Navasen bigarren lan honek indar handia du, eta kontatutako istorioak, askoz gehiago”. Amaia Garcia, Berria

“Drama latz batean oinarritutako thriller bikaina da”. Amaia Garcia, Berria

“Road movie honetan, asfaltoak, lokatzez jositako zoruak eta lur oparo eta birjinalak osatzen dute historiaz beteriko ibilgailu baten ibilbidea”. Víctor Esquirol, Gara

“Itxuraz urrunekoak diruditen pertsonaiak maitagarri bilakatzea eta ulertaraztea lortzen du”. Ricardo Aldarondo, El Diario Vasco

“Beginning da aurten Zinemaldian izan den film probokatzaile eta originalena, ahots propioa izateko bokazio handienekoa”. Luis Martínez, El Mundo

“Eduki landu eta konposatua izango dugu pelikulan, eta poliedro konplexua erakutsiko zaigu”. Mikel Zumeta, Berria

“Kulumbegashlivi pauso irmoz ibiliko da parabola erlijiosoa eta erretratu errealista bereizten dituen lerro finean, eta une oro lortuko du tentsioa eta mehatxua ematea itxuraz eszena bareenei ere”. Nando Salvà, El Periódico

“Sharunas Bartasek urteetan eginiko lanik onena dugu In the dusk, Lituaniako Gerrari buruzko kontakizun krudel eta gordina”. Jonathan Romney, Screen Daily

“Paisaia ederren eta barnealde abegitsuen artean gertatzen da drama sendo eta hunkigarri honen eszenaratze konbentzional eta efikaza, eta intentsitatea eta sotiltasuna irabazten joango da, bi pertsonaiek ematen dituzten sentiberatasunekin (bata idazlea eta bestea piano-jotzailea) eta antzezle paregabeon lanarekin”. Ricardo Aldarondo, El Diario Vasco

“Hartzen duen indarraren eta dentsitatearen eraginez, ikus-entzuleak begiak eta belarriak erne-erne eduki beharko ditu. Eta arima, berriz, kikilduta eta liluratuta”. Begoña del Teso, El Diario Vasco

“Chupacabra film aske-zakarra da, fabula mikatz-argitsua”. Begoña del Teso, El Diario Vasco

“Méndez Esparzak tentu handiz entzuten du, eta gu ikusleok ipintzen gaitu justizia-administratzaileen larruan, beti arriskugarri suertatzen diren familia-auzietan”. Víctor Esquirol, Gara

“Argumentua osatzen duten kontakizunek autentikotasunaren kutsu emozionala ageri dute”. Oti R. Marchante, ABC

“Ez dio laztanik ematen publikoari, interpelatu baizik, harik eta zapuztu arte guztian”. Juan Zapater, Noticias de Gipuzkoa

“Paregabea da Sutemose filmeko arte zuzendaritza (…) 1948ko partisano lituaniarren bizitza miserablera garamatza”. Harkaitz Cano, El Diario Vasco

“In the Dusk, bada, alegia izugarri gisa ageri zaigu, eta Bartasek argi uzten du ez dagoela tokirik argiarentzat”. Víctor Esquirol, Gara

“Sharunas Bartasen aukerak badu magnetismorik, batzuetan piktorikoa, gainera”. Ricardo Aldarondo, El Diario Vasco

“Dementzia goiztiar baten mehatxupean, Firth eta Tuccik bikain interpretaturiko bikoteak ñabardurak eta kontrapisuak eskaintzen ditu Harry Macqueenek ederki sorturiko bigarren film honetan”. Guy Lodge, Variety

“Sentiberatasuna eta estiloa darizkien filma, atrebentzia handiz hunkitu ere hunkitzen duena”. Oti R. Marchante, ABC

“Bizi-amaierako maitasun-erretratu hunkigarria”. Stephen Dalton, The Hollywood Reporter

“Beginning zinemagintza independenteko talentu berri bati eginiko diosala dugu". Sheri Linden, The Hollywood Reporter

“Zinema ona dakarkigu, arriskatu eta kontatzeko moduen aldeko apustua egiten duena, salaketa ahaztu gabe eta inork erantzungo ez dituen galderak saihestu gabe”. Begoña del Teso, El Diario Vasco

“Olerki kolektibo bat, sentimendu eta galera partekatuen bilduma bat; hain intimoa izaki, kaxatxo batean gorde baino ezin dugun oroitzapen pertsonal bat”. Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco

“Komedia domestiko bat –antikomedia erromantiko bat, egia esateko–, hainbat antzezpen bizirekin eta mezu feminista adoretsuarekin”. Jonathan Romney, Screen Daily

“Satô zuzendariak aita-seme batzuen kontakizunean sakontzen du, zeinak hainbat geruza ageri baititu”. Harri Fernández, Noticias de Gipuzkoa

“Matt Dillon eta Latin Jazza gustuko badituzu, filma ezin galtzekoa da, alaia, bizia, eta musikatzarraz betea dago”. Mikel Zumeta, Berria

“Zuzendariak bere lengoaiaren adierazkortasun eta sotiltasun guztia baliatzen du kontakizuna bi ikuspegitatik egiteko: Italiako Veneto eskualdeko base militar batean bizi diren bi neraberen moldetik”. Oti R. Marchante, ABC

“Guadagninok barneratzeko interesa pizten duen erritmo bisual bat topatzen du hemen”. Fionnuala Halligan, Screen Daily

“Hura [Drogas] bezalako tipo hain handi, aske eta basati bat gauza izan da horzkada biziz loria-uneak ebasteko musikagintzako beste jeinu batzuei, zeinen erretratuekin batera agertu baita Donostia Zinemaldiaren programazioan”. Begoña del Teso, El Diario Vasco

“Ekain Irigoyen maisuki gerturatu da [kalean] bizi diren bi pertsona horiengana”. Amaia Garcia, Berria

“Asier Altunak berriketa gutxirekin heldu dio tamaina horretako pertsonaia itzaltsuari, eta protagonistaren atzean ipini du kamera, ikuslea eremu pribatu-pribatu batera eramanez: nora eta haren jatetxeko sukaldera”. Koldo Landaluze, Gara

“Nomadland ederra da, barea, zinez gizatiarra, eta, agian, urteko filma”. Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco

“Chloé Zhao zinemagileak eta antzezpen-karreraren gailurrean dagoen Frances McDormand aktoreak talentuak batu dituzte, sentiberatasun-mirari bat taxutzeko”. Koldo Landaluze, Gara

“The Father filmak lortzen du zahartzaroko hondatze mentala jorratzen duten film gutxik hainbestean edo hain ederki lortu ez dutena: burua galtzen ari den baten buruan ipintzen gaitu”. Owen Gleiberman, Variety

“Suzanne Lindon segurtasun eta arrakasta nabarmenez estreinatu da aktore eta zuzendari gisa”. Wendy Ide, Screen Daily

“Bikainak eta latzak dira dokumentaleko musika, hitzak, fisika eta materialak (…)”. Oti R. Marchante, ABC

“Bikaina, polita, gogorra; adimenez bezainbeste bihotzez egina (…); Shane MacGowan abeslari hipnotiko eta konposatzaile apartekoaren bizitza leherkorra kontatzen du, The Pogues taldeko arimaren biziraupen harrigarria”. Carlos Boyero, El País

“Dokumental liluragarria (…), musikaz, alkoholez, drogaz eta punkez blaitutako bidaia”. Mitxel Ezquiaga, El Diario Vasco

“Film zoragarria (…), graziaz, harriduraz, sentimenduz eta humanismo sinesgarriz kontatua”. Carlos Boyero, El País

“Lehorra, gogorra, gardena eta nahasia, kopakada eder bat vodka bezalakoxea”. Oti R. Marchante, ABC

“Historikoki bigarren planoan baztertuta geratu den pertsonaia horren ikuspegi gailena ematen du”. Víctor Esquirol, Gara

“Goxoa, hunkigarria eta, hainbat pasartetan, berealdikoa; kalearen berri ongien hartu duen artistetako baten imajinariora eginiko gerturatze bikaina”. Koldo Landaluze, Gara

“Víctor Benavidesen kamerak eta haren mugimenduek, eszenaratzeak, planoen konposizioak, eta argiztatze-koloreek (…), hartualdi batzuetako ausardiak (…) bikain komunikatzen dute zer kontatu nahi diguten Davidek, Marinak eta gainerakoek”. Begoña del Teso, El Diario Vasco

“Teknikoki ezin hobeto landuriko drama; sorgindu egiten du Patricia López Arnaizek ematen dion kuraiak”. Koldo Landaluze, Gara

“Ederki funtzionatzen du familia-talde baten erretratu gisa”. Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco

“Nomadland ilunabar luze eta eder bat mirestearen pare da”. Peter Debruge, Variety

“Deabruak harturiko obra adierazkor, ilun, seduktore eta adierazgarria”. Oti R. Marchante, ABC

“Errituan murgilduko gaituzte oharkabean”. Mikel Zumeta, Berria

“Koktel iradokitzaile honetan, emakumeek beren bizitza eta ametsak izateko aldarrikapena nagusitzen da”. Ricardo Aldarondo, El Diario Vasco

“Filmak modu ezin ederragoan azalduko du bi gazten hauen istorioa”. Mikel Zumeta, Berria

“Nerabeen ilusioak eta larritasunak erakusteko modu original eta iradokitzailea, François Ozonen zorroztasun, ironia eta sentiberatasunarekin”. Ricardo Aldarondo, El Diario Vasco

“Narrazio-subjektibotasuna lantzen duen ariketa”. Nando Salva, El Periódico

“Erro-errotik eginiko murgilaldi bat, gertakariekiko errespetu garbia erakusten duena”. Fionnuala Halligan, Screen Daily

“The Father filmarekin, ikus-entzuleak lortzen du lehendabiziko pertsonan sentitzea bere buruarekin konfiantzarik izan ezin duenari sortzen zaizkion zalantza eta galzoria”. Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco

“Debut honekin, Zeller ez dabil duda-mudan”. Julián Herrero, La Razón

“Kiyoshi Kurosawak bikain aprobetxatu ditu gidoiak eskainiriko aukerak, eta, haren bidez, omenaldia egin die begi-begikoak dituen Orson Welles, Alfred Hitchock eta Jacques Tourneur zuzendariei”. Koldo Landaluze, Gara

“Film atsegin eta hunkigarri bat”. Amaia Garcia, Berria

“Halako film puska daukagunean parez pare, eta halako pertsonaia bikainek bizi ematen diotenean, ez dugu gabetu nahi ez pelikulaz, ez protagonistez”. Begoña del Teso, El Diario Vasco

“Woody Allenen film bereizgarri, dibertigarri eta hunkigarria, bizitzari zahartzarotik erreparatzen dion aldetik, baina bizitzaren, sedukzioaren eta plazerraren alde apustu egiten segitzeko nahia duen gaztetasunarekin, horrek dakartzan larritasun guztiak gorabehera”. Ricardo Aldarondo, El Diario Vasco

“Itxurazko hutsalkeriaren atzean eta asimilazio soil eta argitsu itxuran, jakinduria, aitorpena eta zuhurtzia ageri dira”. Oti Rodríguez Marchante, ABC

“Bidaia latz eta mingarri bat, bi familiaren intimitatetik kontaturik”. Fernando García, La Vanguardia

“Klase banaketaren kritika zorrotza egin du Francok”. Amaia Garcia, Berria

“Michel Franco mexikarraren lan berria film gogor, deseroso, etsigarri eta izugarri horietako bat da”. Mikel G. Gurpegui, El Diario Vasco

“Lara Izagirre formatu luzera itzuli da, iniziazio-bidaia bat kontatzeko duen sentikortasun fina agerian uzten duen proiektu batekin itzuli ere”. Koldo Landaluze, Gara

“Summer of 85 filmak gogorarazten digu zerk egiten duen Ozon zinemagilearen ukitua hain berezi”. Peter Debruge, Variety

“Konplexutasun handiz deskribatzen duen lañotasun horretan ahalegintzen den film bat” Luis Martinez, EL MUNDO

“Polita, adimentsua, xelebrea, samurra, galtzen ikasi behar duten babesgabeei egindako omenaldia” Carlos Boyero, EL PAÍS

“Feel-good film biluzia da. Bere burua eta ikuslea zaintzen dituen aparatua; galtzen duela dirudienean, azkenean irabazteko da…” Victor Esquirol, DIARIO VASCO

“Daniel Sánchez-Arévalok road movie atsegin, xalo eta hunkigarria estreinatu du” Alfonso Rivera, CINEUROPA

“Protagonisten gogo oinazetuan dabilen guztia esan gabe uztea erabaki du Waddingtonek, eta ikusleari berak hausnar dezala proposatzen dio. Aukera ausart hori tarteko, lan iradokitzaile, indartsu eta txundigarria da ‘Patrick’” David González, CINEUROPA

“Indar eta dentsitate bisual handia” Begoña del Teso, DIARIO VASCO

“‘Sister’ bigarren urrats sendoa da Svetla Tsotsorkovaren ibilbidean. Bizipen indartsua eskaintzen du, gozatzea merezi duen horietakoa” Cristóbal Soage, CINEUROPA

“Nichola Burleyren eta Roxanne Scrimshaw hasiberriaren antzezpen bikainek euskarri sendoa ematen diote Boulifak langile-klaseko tragediaren eta komunitatearen gainean egindako azterketa errukigabe honi” Guy Lodge, VARIETY

“Edertasun piktorikoa erabatekoa da, fantasmagorikoa (…) zinema politikoaren eta mamu-filmen arteko hibrido guztiz ahaltsua” Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Bi protagonisten antzezpen bikainek eta sorkuntza-lan bisual txukunak oinarritzen dute dotoretasun handiko ekoizpen hau (…) bete-betean asmatzen du bere erradiografia existentzialean eta inoiz axolagabe uzten ez gaituen lazturaren irudikapenean” Koldo Landaluze, DIARIO VASCO

“(Ciro Guerrak) aire eta isiltasun handiz filmatzen jarraitzen du, paisaia handietatik edertasuna ateratzeko gaitasun horrekin” Mikel G. Gurpegui, DIARIO VASCO

“Erakargarria eta indartsua, eta Cirok berriz atera dio etekina ia-ia abstrakzio onirikoa nagusi duen sekuentzia-segida inpaktu handiko bati.” Koldo Landaluze, GARA

“‘Waiting for the Barbarians’ nobelan oinarritutako izen bereko film dotorea (…) gidoia zein filma ederrak” Harkaitz Cano, DIARIO VASCO

“Salaketa sozialaren dramaren artean kokatuko gaitu, Ken Loach zuzendariak erakutsi digun errealismo sozialetik oso gertu” Mikel Zumeta, BERRIA

“Kamera eskuan, errealismo ia-ia dokumentalean oso ongi moldatzen diren forma zinematografikoak ditu, baina, horrez gain, eraikuntza zinematografiko zehatza eta bikaina du, ez bada preziosista, Hélène Louvarten argazki-lan bikainari esker.” Ricardo Aldarondo, DIARIO VASCO

“Batek daki ez ote garen ari azkeneko iristen denaz ezinbestean lehengo izateko. Urrezko Maskorra irabaziko du, ziur.” Luis Martínez, EL MUNDO

“Hirugarren ekinaldi bikainean, dinamika alderantzikatzea lortzen du Sarah Gavronek; hunkigarria ongi bateratutako kolektibo baten balioak argi eta zintzoki defendatzen dituenean” Victor Esquirol, GARA

“Zer da zinema ona? Gauza asko izan daiteke. Besteak beste: gizakiari eta bere garaiko gizarteari buruzko egi puska itzela, ikusleari bere hizkuntzan eta bikaintasun-dosi onenekin eskainia. Horixe da ‘La hija de un ladrón’” Manuel Hidalgo, EL MUNDO

“Ikusleak sorpresa har dezake (…) hitz egin ezin dezakeen persona batek komunikatzeko zenbat duen ohartzearen sorpresa, eta hunkigarriak, barregarriak eta intimoak diren elkarrizketen parte izatearen sorpresa” Uxue Arzelus, BERRIA

 “Mugak haustera datorren oihu aske bihurtzen (da), bizitzak jarritako trabez hitz egin bezainbat, bizitza trabatua gozatzeko aukerak aldarrikatzen dituena. Gogoan iltzatuta geratu eta egunek aurrera egin ahala ahazten ez den film horietakoa.” Harkaitz Cano, DIARIO VASCO

“‘La trinchera infinita’ (...) bidaia emozional bizia eta ia-ia ezin doiagoa da, zapalkuntza politikoaren beldurrari buruz eta, adiera zabalago batean, giza ahuleziari, etsipenari eta erresistentziari buruz. Baina, ororen gainetik, maitasunari buruzko film heldua da.” Jonathan Holland, THE HOLLYWOOD REPORTER

“Amildegi guztien ertzean egindako film zirraragarri eta txundigarria. Horregatik mugaraino eramaten du ikusle arriskatua. Sentsazio paregabea da.” Begoña del Teso, DIARIO VASCO

“‘Light of My Life’ filmak aitaren eta alabaren arteko harremana taxutzeko agertzen duen sentikortasuna; basoz, etxe abandonatuz eta arriskuari ihes egiteko abisuz jositako munduaren fintasuna. Eta metrajearen zati handi batean nagusi den humanismoa eta bakezaletasuna.” Mikel G. Gurpegui, DIARIO VASCO

“Proposamen postapokaliptiko honekin fikzio-zineman debuta egin du Casey Affleck aktore eta zuzendariak, eta agerian utzi du talentua duela sentipenak eta begiradak islatzeko.” Koldo Landaluze, GARA

“Aretha Franklin miragarria: serioa abesten ez duenean, eta edertasun- eta emozio-zurrunbilo aparta ahoa ireki orduko. Eta bitartean abesbatza eta eliztarrak gogor ari direla. Irribarrez aterako gara, negarrez aterako gara. Eta ongi jakinik Aretharekin ez garela inoiz zahartuko” Mikel G. Gurpegui, DIARIO VASCO

“Energia hutsa eta menderaezina, batasun espiritual katartikoa. Teknikari dagokionez asmatu ez bazuen ere, argi ikus daiteke Pollack birtuosoa zela aurpegiei eta emozioei atzemateko garaian: haien intentsitateak pantaila gainezkatzen du, eta Aretha Franklin sazerdotesa handiak trasnmititzen duen indar teluriko guztia kutsatzen digute” Koldo Landaluze, GARA

“Kontuan hartu beharreko filma da, gai interesgarria duelako, are gozoagoa pertsonaien sinpatiari, gizatasunari eta bizitasunari esker” Mikel G. Gurpegui, DIARIO VASCO

“Itsusiak izan arren espazio ireki zeharo erakargarriak ditu filmak, zuzendariak enkuadratzean egin duen konposizio-lan bikainari esker (…) kontakizunak txera die pertsonei, haien emozioei eta oinazeei, nekez uler daitekeen herrialde bateko zirrikitu politiko eta sozialei” Javier Ocaña, EL MUNDO

“Modu aski dotorean pantailaratuko du klase ertain-baxuko ama gurasobakarraren nondik norakoa (…) Greta Fernandez Sararen rolean ezin hobe ikusiko dugu” Mikel Zumeta, BERRIA

“Sendoa eta biribila, protagonistaren ausardia berberarekin, ‘La hija de un ladrón’ filmak lehen unetik harrapatzen du ikuslea” Ricardo Aldarondo, DIARIO VASCO

“Argi erakusten du Belén Funes (zuzendaria eta gidoilarikidea) artista petoa dela eta, ziurrenik, poz handiak emango dizkigula jadanik berea den etorkizun horretan” Victor Esquirol, GARA

“Barre algarak sorraraziko dizkiguten egoera komikoak eskainiko dituzte (…) Houellebecq maite baduzu, ez galdu filma” Mikel Zumeta, BERRIA

“Filmari darion poetikak bere helburua lortzen du: fedea, ametsak eta elkar komunikatzeko premia betiere ezinbestekoa biltzen dituen muga batean zehar gidatzen gaitu” Koldo Landaluze, GARA

“Gizartean kristautasunaren bertsio oso tradizionala nagusi denean gay izateak zer esan nahi duen erakusten digun erretratu sinesgarri, hunkigarri eta, tarteka, amorragarria” Vladan Petkovic, CINEUROPA

“Gutxitan aurkitzen dugu film moderno batean halako arrisku erabatekoaren zentzua, egun, industriak pantaila berdea eta konposizio digitala nahiago dituenean” David Katz, CINEUROPA

“Koktel ausart, paregabe eta eklektikoa, batzuetan bere bitxitasunak direla-eta nahasgarria, baina agerian uzten du zinemagileak talentua duela, argi eta garbi, protagonista gazteak Afrikan bizi duen errealitatea zehatz-mehatz islatzeko” Fabien Lemercier, CINEUROPA

“Oraintxe bertan nazioarteko panoraman aurki daitekeen zinemagile inspiratuenetako bat” Víctor Esquirol, GARA

“Nekaezina, maisutasunez harrapatzen ditu emozio hurbil, zintzo eta, aldi berean, zeharo mingarri horiek” Koldo Landaluze, GARA

“Ederra, gaztea eta gatzduna atera zaio. Oso sotila. Jostagarriki erotikoa” Begoña del Teso, DIARIO VASCO

“Bikotearen intimitatea sentikortasun ederrarekin irudikatuko du zuzendariak.” Mikel Zumeta, BERRIA

“José Luis Torres Leiva txiletar zinemagilearen lan berria izenburu iradokitzailearekin aurkeztu zaigu; izenburuaren pareko, filmaren planteamendua ere (formala eta narratiboa) bat dator estasi liriko liluragarri horrekin” Víctor Esquirol, GARA

“Ingurune horren erradiografia sinesgarri eta errealista da, baina thriller baten berezko erakargarri emozionalak ditu.” Ricardo Aldarondo, DIARIO VASCO

“Filma ederra da neurri batean, salaketa bide interesgarria, eta dokumentu gisa baliogarria oso, horretaz ez daukat zalantzarik.” Mikel Zumeta, BERRIA

“’The Other Lamb’ filmak asmamenez eta gogoetaren bidez heldu dio patriarkatuari, ikusleari nahikoa leku utzita, bere ondorioak atera ditzan” Kalem Aftab, CINEUROPA

“Harri eta zur gorabehera itzelak ikusi dituen herri baten zauriez hitz egiten digu fresko melodramatiko zoragarri hori osatzen duten familien pauso bakoitzak” Gonzalo Núñez, LA RAZÓN

“Drama intimo eta indartsu honek jendearen eguneroko bizitzan gertatzen ari den zerbaiti buruz hitz egiten du –eta ez Ingalaterran soilik, baizik eta mundu osoan–.” Owen Gleiberman, VARIETY

“Leuntasuna zinema egiteko maneretan. Indarra erretratuetan, giroa taxutzen duten ukituetan.” Begoña del Teso, DIARIO VASCO

“Samurra da Garcia Blayaren filma. Goxoa.” Uxue Arzelus, BERRIA

“Benetan, Salvador Simo zuzendariak primerako aukera egin du halako medio espresionista erabilita” Peter Debruge, VARIETY

“Diao Yinanek film noir txinatar erabatekoa ekarri digu; estilo liluragarriak eta eszenaratze irudimentsuak osatzen dute filmaren mamia.” Jessica Kiang, VARIETY

“Oso ongi kalibratutako erritmoa eta zehatz-mehatz ehundutako endredoak.” Gaizka Bourgeaud, GARA

 “Cameo eta pertsonaia ezagun asko espero ditzake ikusleak, baita lehen filmeko umorea eta egoera aldrebesak ere.” Uxue Arzelus, BERRIA

“Oliver Laxek altxor zinematografikoa oparitu digu: nola filmatzen diren suteak, nola begiratzen zaion naturari eta nola egiten den zinema.” Juan Zapater, NOTICIAS DE GIPUZKOA

“Hasierak zirrara eragiten du. (…) bestelako filma da.” Mikel G. Gurpegui, DIARIO VASCO

“Argi eta garbi, oraintxe bertan Uruguaiko zinematografiak duen zinemagile prestigiotsuena” Koldo Landaluze, GARA

“Zoragarria zentzumenen planoan, Landesek behin eta berriz astintzen gaitu gerraren laztura absurduarekin” Koldo Landaluze, GARA

“Zinema handiko irudien lilura helarazten digu filmak, baita betirako grabatuta geratzen diren film-uneen indar txundigarri eta haluzinogenoa ere” Oti Rodríguez Marchante, ABC

“Pertsonaiaren grina zinemazalea, 70eko hamarkadako Hollywoodi omenaldia (…) eta protagonistaren arrakasta-amets eta -amesgaiztoak, maitagarriak dira beren zorakeria osoan” Ricardo Aldarondo, DIARIO VASCO

“Egiaz, izaera nazionalaren adierazpenak ematen dio bultzada ‘La odisea de los giles’ filmari; nola atxikitzen zaion fantasia gogo-pizgarri honi, zapalduen alde egiteko asmoz” Scott Tobias, VARIETY

“Mimoz egindako filma da Oren Gernerrena. Maitasunez begiratzen ditu Meierren kezka eta ardurak, eta ingurune goxo bat eraikitzen du hark aitortu nahi ez dituen sentimenduak kamera aurrean azaleratu daitezen” Uxue Arzelus, BERRIA

“’Lynn+Lucy’-k gorputza dauka. Trebeki landu da formatu karratuan, higatuan. Arriskutsua. Zakarra. Funtzionatzen du Boulifaren filmak” Begoña del Teso, DIARIO VASCO

“Boulifak eta Taina Galis argazki-zuzendariak interpretazio espresionista harrigarria erantsi diote istorioari, hein batean, lau eskuz egindako muntaketari esker” Lee Marshall, SCREENDAILY  

“Filma bera dantza bat izango balitz bezala artikulatu du zuzendari gazteak, koreografoa bera izanik, eta ikusten dugun dena dantza da (…) dantza arnasten duen pieza honek hunkitu egiten gaitu” Uxue Arzelus, BERRIA

“Argazkilaritza txukuna, presarik gabeko zinema, istorio minimoak baina azpidoinu bizigarriarekin” Mikel G. Gurpegui, DIARIO VASCO

“Oliver Laxe galiziar zinemagile gazteak berriz erakutsi du gogoan hartu beharreko egile bat dela, sormenaren arloan mailaz igotzen duen lan honekin (…) heldutasuna lortu du diskurtso oso pertsonal eta ñabardurez beteari esker” Koldo Landaluze, GARA

“Zehatz-mehatz dakizu zer amaiera datorren Oliver Laxeren parabola landatar ederrean, baina itxarote horretan datza filmaren indar amesgarri eta hipnotikoa” Guy Lodge, VARIETY

“Bong Joon-ho korear egileak bere alderdi zorrotzena agertzen digu Koreako gaur egungo desberdinkeria sozialari buruzko tragikomedia bikain eta ezin beltzago honetan” Jessica Kiang, VARIETY

“Hainbatetan harritzeko gai den joko zinematografiko suspergarri, dibertigarri eta adimentsua. Ez ezazue galdu” Mikel G. Gurpegui, DIARIO VASCO

“Film pozgarria, ederra, erakargarriz betea, zeharo entretenigarria eta zoragarria” Mikel G. Gurpegui, DIARIO VASCO

“Angela Schanelecen azken egile-puzzlea dotorea eta guztiz eliptikoa da” Guy Lodge, VARIETY

“Ziurrenik, gerraosteko film perfektua zuzendu dute Jon Garañok, Aitor Arregik eta Jose Mari Goenagak” Victor Esquirol, GARA

“Hunkigarria bere neurritasunean, zirraragarria bere irismen historiko eta intimoan, ‘La trinchera infinita’-k argi erakusten du ‘Handia’ filmaren lantaldea teknikoki, narratiboki eta emozionalki hazi dela berriz ere” Ricardo Aldarondo, DIARIO VASCO

“Film zoriontsua bere kontraesan bikain eta arriskatu guztietan: zenbat eta ilunagoa, are eta distiratsuagoa; zenbat eta isilagoa, are eta ozenagoa” Luis Martínez, EL MUNDO

“Zoragarria iruditu zait Belén Cuestaren lana, ñabartasunez betea” Carlos Boyero, EL PAÍS

“Umore printza ongi dosifikatuen bidez koipeztatua, gidoia sendoa bezain sotila da eta muntaiaren joskurak tatxarik gabe egiten du aurrera, klaustrofobiaren agonia eta urteen higadura trebeki islatuz, azken plano hunkigarriraino” Harkaitz Cano, DIARIO VASCO

“Filma laster aldentzen da ikaskuntza klasikotik eta musikan hobetu nahietik, gai sakonagoak eta kezkagarriagoak jorratzeko. Zuzendaritza eta antzezleen lana txalotzeko modukoak dira” Ricardo Aldarondo, DIARIO VASCO

“Kalitateko dramak eta emakume indartsuen istorioak bilatzen dituzten egile-filmen banatzaileentzat interesgarria izan daiteke film hau” Lee Marhsall, SCREEN DAILY

“Estilo klasiko onenean erakargarria, tristetxoa eta hunkigarria den lan honetan, orobat, harrigarria suertatzen da protagonista ahaztezinen gizatasuna” Mikel G. Gurpegui, DIARIO VASCO

“Antzezleen lan bikainak eta kontakizun zehatz-mehatzak oinarritzen dute ‘So Long, My Son’ itzela” Koldo Landaluze, GARA

“Hainbat belaunaldi zeharkatzen dituen drama erabat hunkigarria” Jessica Kiang, VARIETY

“Jayro Bustamanteren debutak, ‘Ixcanul’-ek, lehen lerrora ekarri zuen Guatemalako zinema; haren bigarren filmak, gay drama ozen eta irmo honek, hortxe mantendu beharko luke” Guy Lodge, VARIETY  

“Filmaren eta narrazioaren egitura ezin interesgarriagoak dira. Eta azkenaldian pantailetan oso maiz ikusten ez den amaiera horietako bat dauka” Begoña del Teso, DIARIO VASCO

“Asmo handikoa, oldarkorra eta ongi filmatua (…) Hend Sabrik zinemako dama handien indarraz eta amorruaz eusten dio kameraren erronkari” Begoña del Teso, DIARIO VASCO

“(Izibene Oñederrak) berriz utzi gaitu aho zabalik nortasun handiko lan baten aurrean” Mikel G. Gurpegui, DIARIO VASCO

“Oso modu organikoan filmatua, analogikoa, pikortsua eta gautarra; burlesque eta underground “boylesque” aktibismoz josia, betile faltsu, platino koloreko ileorde eta guzti” Begoña del Teso, DIARIO VASCO

“Segurtasun eta ikuspegi pertsonal txalogarriak ikusten zaizkio (…) Giza izaera paradoxikoaren irakurketa zorrotza” Ricardo Aldarondo, DIARIO VASCO

“Eremuaz kanpo dagoena erabiltzeari buruzko eskola magistrala (…) Hala, Zonanak argi erakutsi du esploratzaile bikaina dela” Victor Esquirol, GARA

“Film liluragarria eta bisualki ongi egina” Fabien Lemercier, CINEUROPA

“Sotilki uztartzen dira Alice Winocourren eszenaratzea eta Eva Green neurritsu eta aldi berean gogotsuaren lana” Ricardo Aldarondo, DIARIO VASCO

“’Lhamo and Skalbe’ filmaren elementu kultural indartsuak zinema-jaialdien interesa erakar dezake” Lee Marshall, SCREEN DAILY

“Badaki nola baliatu bere aukerak. Badaki nola uztartu larunbat gaueko sukarra eta oroitzapenen ondoriozko amesgaiztoak. Atsegin dut nola iluntzen den eta nola amaitzen den, irekia eta erantzunik gabe” Begoña del Teso, DIARIO VASCO

“Plano irekiak, Norvegiako laku eta paisaia zoragarrien lasaitasuna, elizako eszenen muntaketa geldoa, eta dantza txapelketen erritmo bizia. Itogarria da Mirjam gaztearen egoera, eta zuzendariak kontraesanezkoak diruditen baliabideak erabilita lortzen du arnas falta hori transmititzea” Uxue Arzelus, BERRIA

“Film ederra, neurritsua eta orobat arriskatua, adimenez eta bihotzez kontatua” Carlos Boyero, EL PAÍS

“Bere lehen fikzio-film luzean, emakumeen drama gorabeheratsu baina azken batean indartsua sortu du Hinde Boujemaak” Lee Marshall, SCREEN DAILY

“Audientziak hunkitu, harritu, entretenitu, eta tarteka deprimitu eta animatu egingo ditu film bikain honek” Vladan Petckovic, CINEUROPA

“Gozatzera gonbidatzen duten bizitasun apartekoa eta xelebrekeria lotsagabea dario filmari” Mikel G. Gurpegui, DIARIO VASCO

“Bizitzaren eta emozioen iniziazioari buruzko kontakizun honetan, egungo gizartearen jokabidean erro sakonak dituen antzinako dimentsioa hartzen du alderdi magikoak” Koldo Landaluze, GARA
 

“Gustura ikus daitekeen filma sortu du zuzendari japoniarrak; atsegina da eta erritmo polita du” Uxue Arzelus, BERRIA

“Irudietan giro itogarria ezin hobeki erabili dela ikus dezakegu (…) elkarrizketak letania bihurtzen dira batzuetan, eta zenbaitek esango duenez Shakespeare gogora dakarten konjuru beste batzuetan” Koldo Landaluze, GARA

“Zinez hunkigarria da, moralkeriarik gabea eta leziorik emateko asmorik gabea” Urtzi Urkizu, BERRIA

“Roger Michell zuzendariaren eskarmentuak –besteak beste, ‘Notting Hill’ zuzendu du– indarra eta komedia-puntua ematen die primerako antzeztaldea duen film honi” Mitxel Ezquiaga, DIARIO VASCO

“Antzeztalde ikusgarria” Victor Esquirol, GARA

“Amenábarrek jakinduriaz eta argitasunez berreraiki du 1936ko urriaren 12ko une polemiko, eztabaidatu eta, nahi gabe ere, mitiko hura” Luis Martinez, EL MUNDO

“Ultraeskuinaren gorakada arriskutsuarekin munduan bizi den une politiko-sozialaren ispilua” Alfonso Rivera, CINEUROPA

“Ederki muntatua” Denis Harvey, VARIETY

“Film ausart eta apur bat lotsagabe honek bere bideari jarraitzen dio (…) hitzen aukera egokia da, bikaintasunaren eta zehaztasunaren artean mugitzen da” Muriel Del Don, CINEUROPA

“Film baten gakoa zera da: beste norabait eraman zaitzala. Maya Kosa eta Sergio da Costa suitzarren ‘L’île aux oiseaux’-ek lortu egiten du hori” Mikel G. Gurpegui, DIARIO VASCO

“Nabarmengarria da zer-nolako lirismoa jarri dion Barberrek herriminez eta grinaz blaitutako kontakizun honi” Koldo Landaluze, GARA

“’Les misérables’-ek goi-maila ukitzen du erraz-erraz pertsonaietan eta haien arteko tentsioetan barrena garamatzan bitartean” Mikel G. Gurpegui, DIARIO VASCO

“Amorrutik baino gehiago du gorrototik Lyren ‘Les misérables’-ek (…) Poliziaren ustelkeria ekarri du lehen lerrora, kronika sozial zabal batean” Andoni Imaz, BERRIA

“Ene! Hau indarra du Tabernak. (…) Klasea du, eta handia gainera (…), egia du, erabatekoa eta bihotzez betea. Zinema sendoa ematen duen horietakoa”. Begoña del Teso, DIARIO VASCO

“Begirada kaleidospikoa (…) Europako agintariek aspalditik sinesten ez duten kultura mediterraneoaren aldarrikapena” Koldo Landaluze, GARA

“Amaiera bikoitz perfektu eta hunkigarriak taxuz azkentzen du lan bikain eta gomendagarri hau” Mikel G. Gurpegui, DIARIO VASCO

“Robert Eggersen prestigioa finkatu duen lana (…) Filmak (natura zoro) bat bezala jokatzen du, formato antipanoramikoan gu itotzen, bere zuri-beltzarekin gu ikaratzen, eta bere amorru biziaz gu kikiltzen…” Koldo Landaluze, GARA

“Film osoa plano-sekuentzia bakarrean egitea planifikazio milimetrikoa eskatzen duen erabaki ausarta da (…) eta oraingo honetan, forma primeran egokitzen zaio kontatu nahi den horri” Gontzal Agote, BERRIA

“Maila formalean lezio magistrala ematen du film honek: nola egin zinema muntatze-gelatik igaro gabe. Arnasik hartu gabe. Halako sufrimenduaren artean, jabetzen gara oraintxe ukatzen ari diguten aringarri bat dela mozketa. Begirik kendu ezinean” Victor Esquirol, GARA

“Tuva Novotnyren zuzendaritza-debut bikainak, osasun mentalari heldu, eta auzitan jartzen du hizkuntza zinematografikoa” Kaleem Aftab, CINEUROPA

“Erredentzioa, adiskidetasuna eta berrasmatzea leku erdi-ezezagun batean agertzen zaizkigu, eta Lacuesta bezain arduratsua, sentibera eta jakin-nahia den zinemagile baten begiak soilik erretrata dezake leku hori hala maitasunez nola errespetuz” Alfonso Rivera, CINEUROPA

“Emaitza halako film zirraragarria, dramatikoa eta, zalantzarik gabe, ederra izateak berretsi egiten du ausarta, modernoa, kementsua, originala eta apartekoa dela aldian behingo komikigile honen ahotsa; film honetan bere buruari eta geuri zera galdetzen digun ahots hori: nor gara egiaz” Alfonso Rivera, CINEUROPA

«Zein film ederra egin duen Mayfairrek (…) Kontraesan polita sortu du zuzendaria vietnamdarrak: horren bizitza itsusia bizi behar duen neskatilarena” Uxue Arzelus, BERRIA

“Balthazar Hertel zinematografoak trebetasunez maneiatzen du kamera, eta argiaren erabilerak –batez ere neon-argi urdinez eta gorriz koloreztatutako gaueko eszenetan– anbiguo bihurtzen du atmosfera” Vladan Petkovic, CINEUROPA

“Martín Rodríguez Redondo Latinoamerikako zinemagintzaren bolada berriko azken aurkikuntza da (…) Narratiba zinematografikoan erakusten duen erritmo-zentzu erabat pertsonalak 2018ko Zinemaldiko aurkikuntza handietako bat bihurtzen dute argentinar zuzendaria” Carlos Loureda, FOTOGRAMAS

“Erritmikoa. Ederra. (Hainbat) errealitatez jositako metafora. Dimentsio ezezagunen poesian bildutako errealitatez (…) Polita. Poetikoa. Hauskorra itxuraz, baina estilo irmoz eutsia eta zuzendua” Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Ikusleek berek hala fisikoki nola mentalki bizi duten itolarri, ankerkeria eta abusu sentsazioa sortzen du irudi, edizio eta soinu lan bikainak, hiru protagonisten antzezpen zoragarriekin batera” Alfonso Rivera, CINEUROPA

“Animazio lan izugarria dago Cristobal Leonen eta Joaquin Cociñaren filmaren atzean” Uxue Arzelus, BERRIA

“Bradley Cooperrek eta Lady Gagak elkarrekin txunditzen dute Cooperren rock n’ roll remake harrigarrian (…) harrigarria eta liluragarria, baina baita delikatua, intimoa eta argitsua ere” Owen Gleiberman, VARIETY

“Un mayúsculo melodrama (…) una historia que serpentea con elegancia” Oti Rodriguez Marchante, ABC

“Cautivadora y estimulante” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Indarrez eta bikaintasun neurritsuz filmatutako zinema; itzelezko ikuskizun bat, 70eko hamarkadako musikaz eta Lorenzo Ferro aktore protagonistaren karismaz lagundua” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“The Sisters Brothers filmean, Coen anaiak gogora ekartzen dituen kontakizuna eratu du Audiardek, umorearekin, bigarren mailako pertsonaia gogoangarriekin, sentsibilitate eta malenkonia handiarekin, eta agerian utzirik egiaz bidean topatzen dela Mendebalde urruneko ametsaren altxorra” Alex Zubiria, NOTICIAS DE GUIPUZKOA

“Belaunaldi egiazale eta enpatiko baten metafora ezin hobea (…) Sorkuntza artistikoaren poetika eta epika zail eta atxikiezinak mamitzea lortu du Oier Aranzabalek” Luis Haranburu Altuna, EL CORREO

“Zinema-filigrana fina (…) jolas teatral eta literario guztiz sotila” Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Lan honetan interesgarriena zera da: zein serio jartzen den zuzendaria dokumentalak eta fikzioak elkar irents dezaten (…) fikzioari zentzua emateko, eta pertsonaiei uzten dien “freskotasun” marjina hori, esateko, elkarrekin hitz egiteko, eurak izateko eta, horrela, dokumentalari zentzua emateko” Oti Rodriguez Marchante, ABC

“Isaki Lacuestak film bikaina egin du berriro ere. Fikzioaren eta dokumentalaren arteko mugak guztiz lausotuta, Espainiaren erretratu ozpin eta errealista bat egin du” Gontzal Agote, BERRIA

“Benetakotasuna dario, dokumental zuzenenari eta espontaneoenari bezainbeste, baina baita indar narratiboa ere, bere kameraren aurrean jaiotzen den guztiari arretaz begiratzen dion zuzendari batek ager dezakeena bezainbeste” Ricardo Aldarondo, EL DIARIO VASCO

“Lacuestaren begiradaren purutasuna bat dator teknika zinematografikoaren erabilerarekin: aztertzen den gaiarekiko koherentea bezain fina” Victor Esquirol, GARA

“Denisek asaldatu egiten du, narrazio-egitura apetatsuegi baina erakargarri batekin, eta ideia interesgarriak uzten ditu airean” Ricardo Aldarondo, EL DIARIO VASCO

“Aire freskozko bolada bat generoan” Victor Esquirol, GARA

“Patetikoan lokazten diren paisaiak eta edertasun ukaezineko sekuentziak daude” Juan Zapater, NOTICIAS DE GIPUZKOA

“Film honek xarmatu egingo du seguru, xelebrekeria xelebrea baita berez, eta zinema-unibertsoan dagoen beste guztitik aldentzen baita” Alfonso Rivera, CINEUROPA

“Ruizen eskuetan segur aski apaingarri estilistikoz eta denbora (eta erritmo) oszilazioz blai egongo litzatekeen hori argitasun teatral hotzez bustitzen da Sarmientoren eskuetan” David González, CINEUROPA

“Girl zoragarria (…) gorpuztasun hutsa da. Gorputzari buruzko lan bat, gorputzetik egina” Javier Ocaña, EL PAÍS

“Frantsesei soilik ongi ateratzen zaizkien emaitza sotil horietako bat lortzen du, desleialtasunaren gaiari beti bezain leial” Harkaitz Cano, EL DIARIO VASCO

“Benjamin Naishtaten hirugarren film luze zoragarriak agerira dakar Argentinako konplazentzia eta korrupzioa estatu-kolpearen aurreko garaietan, estilo lazgarri eta absurdo baten bitartez” Jessica Kiang, VARIETY

“Berriro itzuli da Zinemaldira dotore muntatutako film honekin (…) Nimri eta Eva Llorach protagonisten antzezpen zoragarriak dira filmaren abantaila handienak” Jonathan Romney, SCREEN DAILY

“Musikari eta dantzari eskainitako momentu horiei on egiten die María Rovira koreografoaren aholkularitza eta horiek dira, alde handiz, eszena ikusgarri, hunkigarri eta zinezkoak” Alfonso Rivera, CINEUROPA

“Brillante Mendozak narkotrafikoari buruzko egin duen miseria-giroko thriller honek lurralde ezagunak ibiltzen ditu, baina indarrez eta irmo” Guy Lodge, VARIETY

“Rodrigo Sorogoyenen hirugarren film luzea saria lortzeko hautagai izaten den horietakoa da” M.I., GARA

“Agerian uzten du, halaber, 66. edizio honetako amodio-istorio ederrenetako bat dugula aurrean” Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“The Snatch Thief drama argentinarra argumentu oneko film xume bat da” Jay Weissberg, VARIETY

“La casa lobo, de los chilenos Cristóbal León y Joaquin Cociña, es buen cine” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Filma tresna bat izango da eztabaida beharrezko batzuk sortzeko. Ez da gutxi” Uxue Arzelus, BERRIA

“Jaialdiko estanparik indartsuenetakoa izan da” Harkaitz Cano, EL DIARIO VASCO

“Istorioan ametsen mundua irudikatzeko moduak ateak irekitzen dizkio umoreari, baina ez du zapuzten zalantzarik gabe Veirojen film existentzialistena den honen traza existentzialista” Carlota Moseguí, CINEUROPA

“Egikera bikaineko thriller melodramatiko zirraragarria, bere arinkeria bortitz eta desafiatzaileaz hainbat ikusle ondoezik utziko dituena” Koldo Landaluze, GARA

“Intriga pizten duten pertsonaiek eta antzezpen bikainek zuzendariaren orain arteko film ezagunena bihur dezakete Petra” Jay Weissberg, VARIETY

“Roma mirari bisuala dela esango dute, eta halaxe da” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Jia Zhangkeren epika mafiosoa amodiozko eta biziraupeneko istorio nahasi bat da, XXI. mendeko Txinan” Maggie Lee, VARIETY

“Zhao Tao. Pantaila gainezkatzen duten pertsonalitate horietako bat da. Argitsua, dibertigarria eta gaztea” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Abentura du, umorea du, eta bizitzaren, zoriontasunaren eta askatasunaren inguruko hausnarketak ditu (…) Anaitasunaren bidaia honetan ez zait bese aktore bikote aproposagorik bururatzen” Uxue Arzelus, BERRIA

“Hamabi zinemagile lan itzel batean” Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Ezin hobeki kalibratutako drama honek arreta zoragarria jartzen die xehetasunei, eta agerian geratzen da hala osagai bisual ederretan nola antzezpen harrigarrietan” Jay Weissberg, VARIETY

“Kalitate handiko gidoiek eta sortzeko askatasunak primerako edukiak ematen dituzte” Emiliano Granada, VARIETY

“Ziurrenik, Espainiako zinematografiak oraintxe bertan duen egile sendoena (…) lan biribila, zalantzarik gabe” Victor Esquirol, GARA

“Definitzen gaituzten maskara, irudikapen eta itxurakerien sareari buruzko azterketa ausart, burutsu eta pertsonalenetako bat (…) Espainiako zinemagintza berriaren ahots iradokitzaile, heldu eta apartekoenetakoa dela berretsi du Vermutek. Eta gorabidean jarraitzen du” Luis Martínez, EL MUNDO

“Patxadaz dastatu beharreko gutizia da, tentuz, han eta hemen ale pozoitsuak baititu istorioak” Gontzal Agote, BERRIA

“Carlos Vermutek kontakizun liluragarria sortu du. Bere istorioa tentsioz, emozioz eta asmoz beteta agertzen zaigu, konta ezin ahala toles eta pleguz josita” Juan Zapater, NOTICIAS DE GIPUZKOA

“Ederki eraikitako labirinto bat, eta haren erdian, hartu-emaneko ekintza, norbait laguntzea eta norbaitez aprobetxatzea, bikoiztasunak eta imitazioak, norbera edo beste norbait izatea, eta norberaren edo besteren konfiantza lortzea” Alberto Moyano, EL DIARIO VASCO

“Carlos Vermuten zinemaren ildo editorialaren esentzia, aukera honetarako pixka bat finduta: zauri batek bezala apurka-apurka loturak galtzen dituen istorio aztoragarri bat, zabaldu ahala antsietate-egoera ugari eta askotarikoak eragiten dituena, saminen, memoriarik ezaren eta kendutako nortasunen artean” Oti Rordiguez Marchante, ABC

“Arnasa kendu eta zinema arte nagusia dela amestera daramaten sekuentziak (…) Handitasuna, misterioa eta solemnitatea ditu” Juan Zapater, NOTICIAS DE GIPUZKOA

“Kawaseren zinema erabat zena eta kontenplaziozkoa da, eta te berdeari zurrutada emateak adina bake sortzen du barruan” Oti Rordiguez Marchante, ABC

“Irudien edertasuna garbia da; ia-ia zirraragarria” Victor Esquirol, GARA

“Konsumismoaren, fetitxismoaren eta bihotz-bakartien iragarkien gaineko begirada beltz bat, ametsak, soineko hiltzaileak eta heriotza goiztiarrak aurkezten dituena (…) Strickland kapaza da kontakizuna iruzkin sozialetik aldentzeko eta filmaren aspektu komiko eta musikalak azpimarratzeko” Kaleem Aftab, CINEUROPA

“Ausarta, zorrotza, aurreikusezina, gordinki parodikoa, arriskuak hartzen dituena, narratiboki zoroa, bizitza bezain kaotiko eta zentzugabea (…) Ukaezina dena da, gure organismoan arrastoa uzten duela ikusi eta hainbat egun geroago ere. Eta asko esatea da hori” Harkaitz Cano, EL DIARIO VASCO

“Koreako akzio arranditsua, teknikoki akatsik gabea. Txandakatu egiten ditu ahozko drama-eszena serioak eta jazarpenak, tiroketak eta kamera-mugimendu korapilatsuak dituzten eszenak” Dani Soriazu, EL DIARIO VASCO

“Ikusgarria da (…) zirraragarria, pletorikoa, eta aukerako omenaldia egiten dio Jin-Roh izeneko lan ahaztezinari” Juan Zapater, NOTICIAS DE GIPUZKOA

“Euskal zinema garaikidearen ale bikainetako bat” Gorka Erostarbe eta Maider Galardi F. Agirre, BERRIA

“Lur-jotze baten, hainbeste lur-jotzeren, gaineko kronika honi ondo datorkio naturak berau irenstea, gure paisaia hurbilenek (...) beren ohiko fisonomia galtzea, eta etortzeko dauden azken apokalipsietako batek utzitako paisaia bihurtzea ia-ia” Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Celia Rico Clavellinok, neurria eman, eta espero bezala xeheki eta arretaz erretratatu du bere aktore bikainek hezurmamitutako ama-alaben arteko harremana” Alfonso Rivera, CINEUROPA

“Poema eder bat, horren atsegina ez den gai bati buruz. Hau da, patriarkatuaren gaitz sozialari buruz. Irudi iradokitzaileen eta oinarri bikaineko ideia baten bitartez: gizonak (edo arrak) animalia bihurtzea” GARA

“Oso lan txukuna egin du Xacio Bañok bere lehen film luzean (…) María Vazquezen antzezpen bikainak kontakizuna aberasten du eta zuzendari galiziarrak hautatutako plano ikuksgarriek veste maila batera daramate filma” Uxue Arzelus, BERRIA

“Gorputzaren eta desioaren irudikatzeak zineman zerbait aldatzen ari dira” Gorka Erostarbe eta Maider Galardi F. Agirre, BERRIA

“Erritmoa, bikaintasuna eta bizitasuna. Filma irribarrez ikusten da, bere aire arinagatik (berdin-berdin oldarkorra izan arren), bere elkarrizketa pipertsuengatik, bere endreduengatik, bere satira moduengatik eta 70eko hamarkadako itxuragatik” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Hunkituta atera naiz (…) estetika harrigarria (zuri-beltzean, musikarik gabe), kamera liluragarria (…) filmaren lengoaia bisual zoragarriak sentsazio eta sentimenduak konplexutasunez adierazteko balio du” Carlos Boyero, EL PAÍS

“Zuri-beltz zoragarriz betetako familia-istorioa (…) Zinema asko dago Roma filmean, zinema sinple, minimo eta intimoa, baita zinema itzela ere, lurrikarak eta iraultza sozial nahiz pertsonalak erakusten dituena. Eta haragian sartzen da, ez oldarka, zuloak edo ebakiak eginez, baizik eta istorioa hidratatzeko krema balitz bezala igurtziz” Oti Rordiguez Marchante, ABC

“Ezin hobeki trazatutako pertsonaiak, konplexuak eta interesgarriak (…) filma pozez zamalkatzen da, konplizitatea piztuz eta burla-ukituarekin jolasean, hunkiberatasunik galdu gabe. Ikuskizun entretenigarria eta sentikorra, gizadiari buruzko galdera batzuk ere plazaratzen dituena” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Azken aldiko zinemak anaiarteko konplizitateari, errespetuari eta maitasunari buruz egindako erretratu onenetako bat filmatu du Jacques Audiardek (…) Narratiboki akatsik gabea eta bisualki indartsua, urteko sorpresa atseginenen artean kokatu da Un profeta-ren egileak filmatutako lan hau” Koldo Landaluze, GARA

“Narkotrafikoaren jatorria azaldu nahi izan dute (…) tradizioaz eta espiritualitateaz hitz egiten digu (…) ikuspuntu berri honek asko aldentzen du egun modan dagoen gai honen inguruan egin diren gainontzeko proposamenetatik” Uxue Arzelus, Berria

“Ederra eta gogoangarria” Carlos Boyero, EL PAÍS

“Artxiboko materialarekin, 70eko hamarkadako hiriaren eguneroko irudiekin, bateratzen du fikzioa, eta hortxe du bere abantaila handiena (…) garai ilun baten erretratu egiazkoa” Oskar Belategui, EL CORREO

“Saltsa pixka bat ekarri dio film britaniarrak egunetik egunera grisago bihurtzer ari den Sail Ofizialari (..) probokatzailea, bai narratiboki bait eszenaratzean ere. (…) gezi pozoitsuekin egiten die tiro lan munduari, kontsumismoari eta giza harremanei” Gontzal Agote, BERRIA

“Produktu ezohiko bezain erakargarria bere xelebrekeria finari eta umore –eta terrore– sen burutsuari jarraitzen dionarentzat” Ricardo Aldarondo, EL DIARIO VASCO

“Oraingoz, aurten Urrezko Maskorra lehiatzeko aurkeztuko diren filmen artean zitalena eta ausartena. Eta, oraingoz, hoberena” Nando Salvá, EL PERIÓDICO

“In Fabric, maisulana izatetik hurbil dauden bi zinema-ordu; berriz ere garesti jarri den Urrezko Maskorra irabazteko luxuzko hautagai berria. Zoragarria” Victor Esquirol, GARA

“Peter Stricklandek omenaldi zeharo dibertigarria egin dio Italiako izu-zinemari” Peter Debruge, VARIETY

“Sail Ofizial osoan egon den, eta ziurrenik egonen den, apusturik ausarten, erradikalen eta, esan dezagun, modernoena” Gontzal Agote, BERRIA

“Luxuzko lana jantzi irudimentsuetan, argazkilaritzan eta argiztapenean, orkestra-aberastasun handiko musika-moldaketetan (…) sorkuntzaren miraria, ezinbesteko zentzuan eta zentzu artistikoan” Ricardo Aldarondo, EL DIARIO VASCO

“Arrisku handiko lana txirikordatu du, hemendik berrogeita hamar urtera interes eta lilura berberarekin ikusi ahalko dena” Harkaitz Cano, EL DIARIO VASCO

“Hegoaldean, Sevillanas filmeko Carlos Saurak zuzendutako obrekin mugatzen du; Iparraldean (…) Wim Wndersen Pina filmarekin” Juan Zapater, NOTICIAS DE GIPUZKOA

“Nolabaiteko odol hotz prosaikoz aurkezten ditu pasio erromantikoa, antsietate bekaiztia, obsesio homizida eta gainerako guztia” Jonathan Romney, SCREENDAILY

“Kulebroia bere jatorri finenean (…) ezer ez probokatzailegorik influencer garaitan” Ricardo Aldarondo, EL DIARIO VASCO

“Lezio bat, zinema fresko, original, pertsonal eta, hala eta guztiz ere, klasikoz egina” Juan Zapater, NOTICIAS DE GIPUZKOA

“Angelok berretsi egiten du Vienako zuzendari honek, Stefan Zweigek bezala, gustu fina duela eszenaratzeko” Juan Zapater, NOTICIAS DE GIPUZKOA

“Estilo bikaina aukeratu du formetarako, eta lasaia erritmorako, jauregi jaso bateko giroari dagokion bezala” Ricardo Aldarondo, EL DIARIO VASCO

“Ederki filmatutako zinema” Víctor Esquirol, GARA

“El reino filmak De la Torreren ospea sendotzen du bere presentziaz edozein proiekturi kalitate-zigilua jartzen dion aktore gisa” Jonathan Holland, HOLLYWOOD REPORTER

“Rodrigo Sorogoyenek thriller irmoa eta adrenalinaz betea dakar” David González, CINEUROPA

“Granada honek edozein unetan egin dezake eztanda, eta ikusleak ere zipriztindu ditzake, pantailan dotore irudikatutako eta labur eta ederki eszenaratutako bere zoritxarrari begiratzen dion bitartean” Alfonso Rivera, CINEUROPA

“Pelikula txalogarria” Gontzal Agote, BERRIA

“Ariketa narratibo asmo handikoa eta ohi bezala gogoetatsua egin du Iciar Bollain espainiar zuzendariak” Guy Lodge, VARIETY

“Cuerdaren erabateko estiloa eta aktore-zerrenda zeharo luzeak piztutako interesa” Ricardo Aldarondo, EL DIARIO VASCO

“Kontu handiz eszenaratua eta dramatismoz filmatua” Jonathan Holland, HOLLYWOOD REPORTER

“Irudiek primeran transmititzen dute gizakien bakardade giroa (…) aurrean dugun Euskal Herri berriaren aurkezpen oso interesgarria da, gizarte gai guztien ikuspegitik” Urtzi Urkizu, BERRIA

“Bete-betean asmatu du Bisquerten presentzia indartsua berreskuraturik” Koldo Landaluze, GARA

“Debut honek kontuan hartu beharreko zinemagileen artean sartzen du Lila Avilés aktore ohia” Jonathan Romney, SCREENDAILY

“Drama zenbaitetan harrigarri honek indar ausart, idiosinkratiko gisa finkatu beharko luke zuzendaria (…) Antzeztaldeak bete-betean ekiten dio lanari ingurune zorrotz horretan” Jonathan Romney, SCREENDAILY

“Ia-ia errealismo magikoa izatera iristen den film gordin eta zirraragarria ekarri digu Meshchaninovak” Vassilis Economou, CINEUROPA

“Zinemazaleek beste izen bat idatz dezakete etorkizun handiko zinemagileen zerrendan” F. García, LA VANGUARDIA

“Mimoz zaindutako gidoi batek eta oso identifikagarriak diren egoera batzuek film goxo eta hurbilekoa egiten dute (…) mamia duen kontakizun bat da, eguneroko une sinpleez beteriko kontakizun bat, bai, baina kontatzeko asko duena” Uxue Arzelus, BERRIA

“Zirt edo zarteko argitasunez filmatua eta eratua” Guy Lodge, VARIETY

“Ikusle sutsu bezain hunkituek jaso zuten filma (…) Ausarta, baliotsua eta biribila da Ferrugem” Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Ana Katzek gogo-aldarte informal erakargarriari eusten dio” Guy Lodge, VARIETY

“Errefuxiatu-krisiaren gaineko azterketari naturaz gaindiko bira ematen dion bigarren film bat” Guy Lodge, VARIETY

“Bisualki txundigarria, La casa lobo bitxiak haurrentzako ipuinak eta amesgaiztoko atmosferak dakartza gogora” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Collage eran moldaturiko kontakizun bat sortu du (…) zirikatzailea” Uxue Arzelus, BERRIA

“Proposamen eder eta interesgarria” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Bikain gauzatutako film bat, thrillerrarekin, kutsu leonetarrak dituen westernarekin, dramarekin eta behinolako kontuekin jolasten duten lau ekitaldiren bitartez” Koldo Landaluze, GARA

“Mugaz hegoalderako narkotrafikoari buruzko istorio epiko bat, inoiz ikusi ez den bezala” Peter Debruge, VARIETY

“Letoren freskotasuna istorioa kontatzeko eran datza (…) Dibertigarria da, lotsagabea, disfrutatzekoa” Uxue Arzelus, BERRIA

“Zalantzarik gabe, ausarta da zuri-beltzeko ekoizpen hau, eta ia-ia une oro egiten du eraso indar osoz” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Diskurtso bisual indartsu baten bitartez, biopic filmen ohiko kanonetatik aldentzen da Leto” Koldo Landaluze, GARA

“Belgikarrak heldutasunez eta dotoreziaz zuzendu du Girl (…) delikatua da, goxoa, dantza mugimendu baten antzera, baita gordina ere, tratatzen dituen gaiek eskatzen duten bezala. Eta benetan eskertzen dena zera da: filmak ez duela didaktikoa izateko inongo pretentsiorik (…) Film hunkigarri eta gogorra. Zirraragarria” Uxue Arzelus, BERRIA

“Pertsona transgenero bati buruzko ikuspegi berria. Eta Victor Polster ezagutzera eman duen lana” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Oso ondo landutako erritmoa” Uxue Arzelus, BERRIA

“Eraginkortasun handiz helarazten du klaustrofobia- eta itobehar-sentsazioa” Fernando García, LA VANGUARDIA

“Irudi bakoitza, emozio bakoitza, ezin hobeki kokatu da” Owen Gleiberman, VARIETY

“Traza oneko debuta (…) obra berezia” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Ezin hobeki neurtu eta idatzitako antzerkia (…) baina dokumentalaren egia galdu gabe” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Eta badu beste erakargarri bat Judi Dench aktore bikaina agertzen dela filmean; hau da, adierazkortasun miragarriko andre-zahar txiki hori” Carlos Boyero, EL PAÍS

“Norwooden istorioak agerira ekartzen du espioiak normalean (…) herritar arruntak direla, gure bizilagun izan zitezkeela erraz-erraz, eta hortxe datza, hain zuzen ere, istorioaren edertasuna” Kaleem Aftab, CINEUROPA

“Istorio erromantikoa, espioitza-intriga eta girotze-lan ‘polita’ dira istorioaren iraganeko elementu narratiboak; kontakizunaren orainaldian, aldiz, zera nagusitzen da: ‘indarren orekari’ buruzko diskurtso moral eta politikoa, eta azken mende-erdian beharrezkoa izan dela bakea lortzeko (hobeto bonbak banatzea monopolizatzea baino)” Oti Rodriguez Marchante, ABC

fvkfvkfyh

“Modu zirraragarrian zuzendu eta antzeztutako lan honek prestigio handia bilduko du nazioartean, seguru” Jonathan Romney, SCREEN DAILY

“Santiago Alfonsok aukerako lana egiten du, eta filmaren benetako errebelazioa da” Victor Esquirol, GARA

“Ikusgarria eta entretenigarria” Oti Rodriguez Marchante, ABC

“Intrigazko ariketa nabarmen honetan, keinu, begirada eta esaldi bakoitzean sumatzen da indarkeria (…) begirada beldurgarria gure ni basatienari” Victor Esquirol, GARA

“Lanaren filmaketak eta ironia harrigarriak liluraz betetzen dute” Alberto Moyano, EL DIARIO VASCO

“Modu zirraragarrian filmatua (…) Mendozak beste behin erretratatzen ditu behartsuak eta pariak, eta bitartean akatsik eta hutsik gabe jarraitzen du itxuraz suntsitzen ari den gizarte hori zaintzen dutenen irudiak” Juan G. Andrés, EL DIARIO VASCO

“Generoko zinemaren kategoria gainditu eta salaketa-dokumentu bihurtutako produktu hau zeharo ausarta da (…) zalantzarik gabe, konpromisoa du kausarekiko” Victor Esquirol, GARA

“Argazkilaritza iluna eta zaborrez gainezka dauden jokalekuak erabiliz, bere film hoberenak taxutzen ditu Brillante Mendozak (…) bere betiko egongunera itzuli, eta bere alegatuen bidez aurka egiten dio, berriro ere, zerbitzatu behar duen gizartearen gaitz nagusi bihurtu den polizia-sistemari” Juan Zapater, NOTICIAS DE GUIPUZCOA

“Troy Espirituren gidoia gogorra da eta harira dator, eta ikerketa zorrotzean oinarrituta dagoela ematen du” Jonathan Romney, SCREEN DAILY

“Ederki uztartzen ditu komediaren, dramaren eta thrillerraren elementuak” Kaleem Aftab, CINEUROPA

“Erabat xelebrea eta erabat sotila (…) Gustatzen zait pantaila karratu hori, jainkoei eta haurrei, adiskidetasunari, heriotzari, fedeari eta beste guztiari buruzko gogoeta hau mugatzen duena. (…) Gustatzen zait eszenak ez direla bat-batean urratzen, eta emanean lasaiak direla. Gustatzen zait disko-jogailuak, heriotza, otoitza eta intsentsua barnebiltzen dituen erdi-erlijiozko deabrukeria hau” Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Film honek ez ditu basakeriak salatzen; aldiz, amets egiten du. Amets egiten du eta agerian uzten du (…) 4:3 formatuan bizitzea ez dela erraza. Estugarria da. Itogarria da” Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Gozamen ttiki bat da etxeko fantasia hau ikustea: hain hurbila; elkar ulertzez, maitasunez eta xehetasunetarako arretaz betea; eta hain ederki marraztua” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Oso txukun begiratzen die hala handiari (sakrifikatutako denbora, dirua eta bizitzak) nola txikiari, alabaren heriotza dela-eta oinazeturik eta lur jota dagoen gizon baten intimitateari” Oti Rodriguez Marchante, ABC

“Hibrido gozagarri honek bikain gurutzatzen ditu thrillerra eta dokumentala, espioi-filma eta pertsonaia baten erretratua, bizitzari eta adiskidetasunari, indarkeriari eta bakeak egiteari buruz zer pentsatzen duen azaltzen duenean, sano, irmo eta inolako itzulingururik gabe” Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Benetakoa, erreala, argia eta bizigarria” Oti Rodriguez Marchante, ABC

“Pultsu finchertarrez eta tentsio handiko uneetan sekuentzia-planora lerratuz, Sorogoyenek eta Peñak eskandaluzko thriller bat egin dute, etenik gabe eskandaluan murgildutako erresuma batentzat” Victor Esquirol, GARA

“Maisu baten pultsuaz zuzendutako filma” Harkaitz Cano, EL DIARIO VASCO

“Antonio de la Torrek lan itzela eta zehatza egin du berealdiko paper honetan, bere ezaugarriei distira aterata” Ricardo Aldarondo, EL CORREO

“Sorogoyen berriz ere nabarmendu da bere identifikazio-marka onenean (…) film deserosoa, amorratua, elektrikoa eta aukerakoa” Luis Martinez, EL MUNDO

“Indartsua, magnetikoa eta misteriotsua” Luis Martinez, EL MUNDO

“Objektu zinematografiko harroki ezezaguna (…) Jaquemetek sasoi onean jarraitzen du” Victor Esquirol, GARA

“Zinemazale leialenari ere ateratzen dio irribarre erabat suspertua” Victor Esquirol, GARA

“Nouvelle Vague mugimenduaren aromaz bustia” Alex Zubiria, DEIA

“Jira bira gozagarria, azaleko arintasunaren pean pozoi ezkutua gordetzen duena” Gontzal Agote, BERRIA

“Gidoi ausarta, fantasiaren eta komediaren artean” Ricardo Aldarondo, EL DIARIO VASCO

“Paseo harrigarria heriotzaren oinazean zehar” Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Ana Brun, funtzioaren protagonista, denboraldiko antzezpen liluragarrienetako batekin agertu zaigu” GARA

“Aroonphengen lorpen handiena da amorrazio humanistikoaren ideia helarazten duela eta, aldi berean, istorio limurtzailea kontatzen duela, baita, batzuetan, ustekabekoa eta liluragarria ere, errealismo magikoaren erregistroa erabiliz. Film luze oparo honek era askotako irudiak josten ditu elkarrekin, baina ‘errima’ poetikoa dute (…) distira berdintsuko bitxiak basoko lurretik azaleratzen direnean, eta lurpean ezkutatutako beste giza altxor batzuen irudi lazgarria” Jonathan Romney, SCREEN DAILY

“Irudi liluragarri eta indartsuen segida (…) hain da ederra, hain da hipnotikoa” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Joeraren kontrako erromantizismoa (…) atseginez dastatzen da bestelako maitemin mota hau” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Zein dotorea (…) Zein gozamena musikari jarraitzea, amodio/desamodio istorioaz blaitzea (…) Zein atsegina zuri-beltzeko fotografia trebearen txokoetan barrena galtzea (…) Lan fin eta neurritsua, era miragarrian kondentsatua; ez du ez falta ez sobera inolako esaldirik, inolako keinurik, inolako xehetasunik” Mikel G. Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Modu harrigarrian bateratuta, Toulouse Lautrecek, Moulin Rougek, afrikar neskato batek eta Fantômasen itzalak (…) pantaila betetzen dute” Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Erabat humanoa (…) eta Polster hasiberriak ere apartekoa dela erakutsi du” Peter Debruge, VARIETY

“Harrapatzen eta atxikitzen zaituen drama bat (…) bai Carellek bai Chalametek antzezpen bikainak egin dituzte” Owen Gleiberman, VARIETY

“Dokudrama bat, hitzaren adiera autentiko eta zirraragarrienean (…) hain da adierazgarria haren errealismoa, hain da gordina haren fisikotasuna, non arrisku eta obsesio tinkozko drama txundigarri batean bihurtzen baita” Owen Gleiberman, VARIETY

“Zinema-jolas pozgarria, bizitza, espetxea, hizkuntza, literatura, koka, tabernak, pistolak, aita-semeak, emaztea eta pintada akratak biltzen dituena” Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Baditu adimena, gizakiari buruzko ezagutza, ironia eta grazia. Eta baditu bi antzezle eredugarri.(…) Irribarrez atera naiz zinema-aretotik. Eta eskertzekoa da. Ikusle gehienei gauza bera gertatuko zaielakoan nago” Carlos Boyero, EL PAÍS

“Elkarrizketa bikainak, sentimenduak, ironia fina eta antzezpen ederrak” Mitxel Ezquiaga, EL DIARIO VASCO

“Dotore, melankoliaz eta atseginez doa guztia (…) Woody Allenen Manhattan baino ederragoa” Luis Martínez, EL MUNDO

“Juan Veraren filmean den-denak funtzionatzen du ezin hobeki: primerako aktoreek, Buenos Aireseko jokaleku ederrek eta argentinarren hitz-jarioak jositako elkarrizketa arinek” Oskar Belategi, DEIA

“Orkestra filarmonikotzat har daitekeen duo bat, Ricardo Darín eta Mercedes Móran, (…) filmaren testualtasuna ezin finagoa da, zoragarria, eta aktoreek beti itu-ituan sartzen dute elkarrizketen ziztada” Oti Rodríguez Marchante, ABC

“Besterik gabe, miragarria. (…) nabarmen bezain sotila. Garratz bezain samurra. Intimo bezain ozena” Begoña del Teso, EL DIARIO VASCO

“Bikain egindako eta ezin hobeki zuzendutako debut bat, pertsonaiari buruzko azterketa eta klaseari, desirari eta Paraguaiko elitearen pribilegio iraunkorrei buruzko iruzkin zorrotza bateratzen dituena” Jay Weissberg, VARIETY

“Nik gogoratzen dudala, zinema-artista bati buruz inoiz ikusi dudan erretratu zintzo eta jorienetako bat (…) izan zen bezala irudikatzen du Bergman jenio ospetsua, samurra eta erretxina, beroa eta deabrutua, tiranikoa eta erdi-zoroa” Owen Gleiberman, VARIETY

“Zirraragarria eta gupidagabea, eta koherentea argumentuak azaldutakoari dagokionez, animazio-film luze bikain honek arrakastaz irudikatzen ditu zehatz-mehatz deskribatutako bidaiaren tarte bakoitzean azaleratzen diren tentsioa, krudeltasuna eta irrikak” Koldo Landaluze, GARA

“Urteko film interesgarrienetako bat (…) Zirraragarria, mamitsua, ziztu biziko erritmoan, batzuetan latza, eta inoiz ere ez eztitua, barnean hartzen ditu hala kazetaritzako dokumentalen zorroztasuna nola asko landutako animazioaren indarra. Eta lortu egiten du ia-ia miraria den zerbait: aldi berean ikusgarria, hunkigarria eta gogoetatsua izatea” Mikel G.Gurpegui, EL DIARIO VASCO

“Kanpora begiratzen du, besteen zailtasunei, errespetuz, artez eta errukiz, eta erabateko enpatia topatzen du hor, filma solidaritate-adierazpen zintzoa bihurtzeraino” Jessica Kiang, VARIETY

“Heriotzari eta iraganeko mamuei buruzko gogoeta sakon eta malenkoniatsua (…) Bizitza eta heriotza alaitasunez ukituko dira, gaztaroa eta zahartzaroa elkarrekin dantzan jarriz”.
Angel Aldarondo, BERRIA

“Lehiaketako azken altxorra (…) Aho zabalik uzten gaitu mugitzen diren irudien mirariaren aurrean, eta nola hitz egiten diguten bizitzaz, heriotzaz, beren buruaz eta, nola ez ba, Jean-Pierre Léaudi buruz”.
Víctor Esquirol, GARA

“Zehaztasun miragarriz bilatzen du une apenas hautemangarri hori, non irudia bere naturaltasun erradikalenean bizi baita, bere edertasun agerikoenean (…) Ezin ederragoa”.
L. Martinez, EL MUNDO

“Zuzendaritzaz gain, gainontzeko osagaiak primerakoak dira: antzezpenak, produkzioa, musika eta, nabarmenki, argazkia”.
Angel Aldarondo, BERRIA

“Inoiz ikusitako basatiena, bortitzena, probokatzaileena eta ezegonkorrena –guztia adiera onenean–”.
L. Martinez, EL MUNDO

“Glenn Close bikain dago drama literario honetan”.
Andrew Barker, VARIETY

“Zuzendariak eta Rebecca Zlotowskik idatzitako gidoi zoragarrian oinarrituta, Le prix du succès sinpletasunez eta eraginkortasunez garatzen da, erritmo bizian, trebetasun handiz elipsiekin jolastuz”.
Fabien Lemercier, CINEUROPA

“Brynolfssonen antzezpen bikaina”.
Stefan Dobroiu, CINEUROPA

“Fedearekin gatazkan dagoen familia bati buruzko istorio honen ordain emozionala are adierazgarriagoa da horren zorrozki kalibratuta egoteagatik”.
SCREENDAILY

“Daniel Kokotajlo zuzendariaren lehen film luzeak, Apostasyk, Jehovaren Lekukoen munduari buruzko begirada liluragarria eskaintzen digu”.
Kaleem Aftab, CINEUROPA

“Esaldi bikainak dituzten pertsonaia horiei naturaltasuna darie”.
Uxue Arzelus, BERRIA

“Komedia erromantikoaren gailurretako bat”.
Koldo Landaluze

“James Francoren antzezpena hamarkada osoan barre gehien eragin duenetako bat da; kameren atzean, maitasun-gutun hunkigarria eta dudarik gabe burutsua idatzi dio zinemari”.
Víctor Esquirol. EL DIARIO VASCO ESPECIAL

“Gidoia parodia hutsetik harago doa. (…) James Franco izar ospetsuak lan ikusgarria oparitu digu zinemazale guztioi. Bere Wiseauren antzezpena zoragarria da, eta primeran zuzendu du filma”.
Angel Aldarondo, BERRIA

“Arrakastarantz doa, gezi bat jomugarantz doan bezala (…) ez du sariren beharrik, hain da ona”.
Alberto Moyano, EL DIARIO VASCO ESPECIAL

“James Francoren obra guztiz xelebreko film liluragarriena”.
Peter Debruge, VARIETY

“Zalantzarik gabe, Urrezko Maskorra lortzeko hautagaietako bat da”.
Luis Martínez, EL MUNDO

“Ikuspuntu burutsu eta diskurtsiboa; osotasunaren kontenplazio ariketa bikaina”.
Angel Aldarondo, BERRIA

“Film bitxia da, ondo kontatuta dago, eta lekuko zaporea eta antzezpen bikainak ditu”.
Carlos Boyero, EL PAIS

“Barnean hartzen zaituen drama urgente eta hunkigarria (…) kemenez egindako azterketa eder eta gizatiarra (…) irmoki zuzendu eta antzeztua”.
Jonathan Romney, SCREEN DAILY

“Pertsonaiak matiz eta kontraesanez beteak daude, eta horrek ikaragarri humanizatzen ditu”.
Ricardo Aldarondo, EL DIARIO VASCO ESPECIAL

“Edertasun txundigarria eta helburu ezin hobea”.
Jessica Kiang, VARIETY