Pabloren bizitzak okelak zeharkatutako hiru belaunaldi hartzen ditu barnean. Halabeharrezko helmuga gisa, haren historian barrenduko gara: haurtzarotik gaur egungo arrakastara arte, auzoko parrila xumea munduko haragi-erretegi onena bihurtuz aurrera egin behar izan duen gizon batena. Auzoko heroi baten eguneroko epika.

Boliviako hiriburuan, La Pazen, itsasoaren mailatik 3.640 metrora, jatorri oso desberdineko hiru pertsona bildu ditu sukaldaritza-proiektu asmo handiko eta sinesgaitz batek, eta betirako aldatuko ditu haien bizitzak. Kenzu, Boliviako Amazonia sakonean hazitako ehiztari bat, eta María Claudia, Andeetako goi-ordokian jaioa, etxetik urrun daude. Gustuk ekarri ditu La Pazera: goi-mailako jatetxe bat eta herrialdeko gazte behartsuentzako sukaldaritza-eskola bat. Claus Meyer daniar sukaldariak sortu du –haren azken proiektua, Noma, lau aldiz izendatu dute munduko jatetxe onena–, boliviar gazte horiek etorkizun hobe baterantz gidatzeko, herrialdea munduko helmuga gastronomiko onena bihurtzen saiatzen den bitartean.

Bittor Arginzonizen izaerak eta bizilekuak berdingabe bihurtzen dute haren sukaldaritza. Jakiak sutan egiteko aukerak ez dira agortu, eta erroetara itzultzea miresgarria izan daiteke begirunez eta bokazioz egiten bada. Autodidakta, munduko hirugarren onena bihurtu du bere jatetxea, Etxebarri, minimalismoa harturik markatzat. Sorlekuko natura da haren paisaia, eta sua eta produktu onenak, haren lanerako materialak. Eta isiltasuna. Isiltasuna bere ibilaldietan, naturan, suan, produktu egokiaren aukeran eta egoste-puntu zehatzean. 

Cocinar belleza-k profil artistiko eta aitortuko askotariko ahotsak bilduko ditu galdera sinple bati erantzuteko: zaporea ederra izan daiteke? Kontzeptu horren inguruan elkarrizketa bideratuko dute Toni Segarra publizistak eta Quique Dacosta hiru Michelin izardun sukaldariak eta abangoardiako gastronomiaren munduko erreferenteak. Artearen bokazioetako bat edertasuna sortzea da. Paradoxikoki, edertasuna, kontzeptu gisa, ez da ia inoiz erabili zaporearen inguruan. Dacostak artista horietako bakoitzarengana joko du, abangoardiako sukaldea diziplina artistikoa ote den elkarrekin hausnartzeko.

Idiazabal gaztaren unibertsoan zeharreko bidaia, aparteko pertsonaia batzuen eskutik. Adibidez, Eli Arrillaga; 24 urte zituela alargun geratu zenean, senarraren lanbidean artzain jarraitzea edo Zarauzko hiri-ingurura itzultzea erabaki behar izan zuen. Elik artzaintzan jarraitu zuen, eta gazta horren ekoizle handietako bat da egun. Edo Juan Mari eta Elena Arzak, Eneko Atxa, Joan Roca, Martín Berasategui, Pedro Subijana eta Andoni Luis Aduriz bikainak; ongi dakite zein garrantzitsua den kalitate handiko artisau-produktua izatea, haien sukaldari-lan zorrotzean ederki egokitu dadin. Urbia, Aralar eta Gorbeia mendikateetan eta Nafarroako goi-mendietan, artzainek kontu handiz zaintzen dituzte latxa arrazako artalde preziatuak, kalitate handieneko produktu bat lortzeko, Ordiziako hitzorduan urteko gazta bikainenaren lehia irabazteko modukoa.

Tsujiguchi Hironobu japoniar pastelgile famatuak bostetan irabazi du Parisko Salon du Chocolat saria eta, hala eta guztiz ere, ez dago bere buruarekin pozik. Txokolate-errezeta berriak prestatzeko osagaien bila Japonian eta Ekuadorren zehar egin duen bidaiari buruz hitz egingo digu film honek.

Wataru gaztagilea pozik bizi da Setanan (Hokkaido), Kotoe emaztearekin eta Shiori alabarekin. Egun batean, sukaldari famatu baten arreta erakarriko dute bere eta bere lagunen produktuek, eta haien bizipoza besteei helarazteko egun bakarreko jatetxe baten ideia planifikatzen hasiko dira.

Varsovian bizi den vietnamdar sukaldari bat Europako kulturan moldatzen ahaleginduko da; bere hamar urteko alabak, ostera, erabat barneratu du jadanik. Maitasunari, gaizki ulertuei eta janariari buruzko istorio bat.

Jiho Im Sukaldari alderrai ospetsuak Koreako penintsula osoa zeharkatuko du, ertzetik ertzera, sendagarritzat jotzen diren osagai bitxienen bila. Ama naturatik datozkio iturri guztiak; izan ere, berau izan du zaintzaile hamahiru urterekin etxetik ihes egin zuenetik. Baina ama nori esan ez edukitzearen samina etengabea izan da urte horietan. Egun batean Kim Soon-gyu aurkituko du, Jiri mendiaren gailurreko azken herriko biztanle bat. Hark eskainiko dion zopak haurtzaroko oroitzapenak ekarriko dizkio gogora.

Dokumental honek ekoizleen eta sukaldarien arteko harremana aztertuko du, haien lekukotzetan oinarrituta. Besteak beste, produktuak sukaldean duen garrantzia, jasangarritasuna, belaunaldi arteko erreleboa eta baserriko munduaren sustapena jorratuko ditu.

Valentziako paella tradizionalaren errezeta aitzakia ezin hobea izango da Amparo ezagutzeko. Osagai artean, bere bizitzaren sekretua zein den azalduko digu 96 urteko emakume horrek: hain zuzen, optimismoa, bizipoza eta grina. Paella egiteko aitzakia harturik, bere haurtzaroko eta bizitzako zenbait oroitzapen ekarriko ditu Amparok gogora bere 8 urteko birbilobarekin batera, bide batez, gure gastronomia hurrengo belaunaldiei helarazten zaiela ziurtatzen duen bitartean.

Lagunekin, familiarekin, gustuko norbaitekin…  laburbilduz, gure hurkoekin ematen ditugun une gehienak janariz inguratuta ematen ditugu. Demagun janariari esker aurkitzen duzula zure bizitzako amodioa. Zer jakik maiteminduko zintuzke?

Gizon batek errezeta bat prestatuko du oso gonbidatu berezi batentzat…