Inaugurazioa
Filma 70eko hamarkadako São Paulo zurrunbilotsuan dago girotuta, eta herrialdea kontrolatzen duen erregimen militarrarekin zerikusirik ez duten hamabi urteko haur baten kezkez hitz egingo digu. Lana Berlineko zinema-jaialdian lehiatu zen, eta sariak irabazi zituen Habanan, Huelvan, Rio de Janeiron eta São Paulon.
Klausura
Eduardo Coutinho Brasilgo dokumentalgile ospetsuenetako bat da, eta ez-fikziozko dokumental honetan emakume sorta baten eguneroko bizitzaren erretratu burutsua planteatuko du. Horretarako, pertsonek egiazko bizitzan rol sorta bat nola interpretatzen duten aztertuko du.
Ibiltzearen eta pentsatzearen arteko harremanari buruzko filma da hau. Gauzak etengabe lekualdatzen ari diren eta inoiz ezartzen ez diren lekuaren erretratua; pentsamendu iragankorren, soinu efimeroen eta irudi pasakorren lekua, eta bizitza igarotze soil gisa aurkeztuko digu.
São Pauloko langile-auzo batean bizi den eta manikuragile gisa familia aurrera ateratzen saiatuko den berrogei urteko emakume baten erretratua. Filmak saria jaso zuen 2006ko Donostia Zinemaldiko Zinema Eraikitzen atalean, eta hurrengo urtean Horizontes Latinos sailean lehiatu zen. Bestalde, sariak eskuratu zituen honako jaialdi hauetan: Chicago, Edinburgo, Guadalajara, Habana, Rio de Janeiro eta São Paulo.
Brasilgo aktore ezagunenetako bik, egiaz ama-alabak diren Fernanda Montenegrok eta Fernanda Torresek, interpretazio onenaren saria irabazi zuten Guadalajarako zinema-jaialdian film honetan eginiko lanagatik. Filmak, Brasil iparraldeko lur babesgabeetan naturako indarrei aurre eginez bizi diren hiru emakume-belaunaldiren bizitza gogorra kontatuko digu.
Dokumentalaren eta fikzioaren arteko mugak ezabatzen ditu film honek, Belo Horizonte hiriko hiru biztanleren bizitzako une jakin batzuen erretratuaren bitartez: irakasle gisa lan egiten duen prostituta transexual bat, Hare Krishna den futbolzale bat, eta idazle izan nahi duen gizon bat. Filma 2011ko Rotterdameko zinema-jaialdian lehiatu zen.
Emmy B. Joseph Mengeleren akuri izan zen Auschwitzen. Hirurogei urte geroago, film batean parte hartzea onartuko du. Ikuslearen begien aurrean, dokumentalak norabidez aldatuko du, eta memoriaren tranpei buruzko hausnarketa bilakatuko da.
Amaitu gabeko film bati buruzko dokumentala: Santiagok maiordomo gisa egiten zuen lan filmaren zuzendaria hazi zen etxean; urte batzuk geroago, Santiagori buruzko film bat egiten saiatuko da hura. Baina orain, bere garaian errodaturiko materiala berreskuratu du berriz. Filmak sariak irabazi ditu Miamiko eta Limako zinema-jaialdietan.
Formulario hau betez ematen dizkiguzun datu pertsonalak Donostia Zinemaldiak –webgune honen arduradun gisa– tratatuko dituela jakinarazten dizugu. Eskatzen dizkizugun datu pertsonalak jasotzearen eta tratatzearen helburua gure albiste-buletina bidaltzea da. Interesdunaren baimenaren bidez legitimatzen da. Donostia Zinemaldiak bakarrik bidaliko dizkizu mezuak eta zure datuak ez dizkiegu hirugarrenei emango. Ematen dizkiguzun datuak EBn dauden Mailrelayren (marketinerako posta elektronikoko hornitzailea) zerbitzarietan kokatuta egongo direla jakinarazten dizugu. Ikusi Mailrelayren pribatutasun-politika. Formularioan nahitaezko gisa agertzen diren datuak jartzen ez badituzu, baliteke zure eskaerari erantzun ahal ez izatea. Datuak eskuratu, zuzendu, mugatu eta ezabatzeko eskubideak gauzatzeko, hona jo dezakezu: privacidad@sansebastianfestival.com. Datuen babesari buruzko informazio gehigarria eta xehatua gure pribatutasun-politikan kontsulta dezakezu.