Isabelen bizitza irauli egingo da bere alaba Madalenek eskatzen dionean Ramóni –gaixorik duen aitari– aldizka bisitatzeko. Hamabost urtez senar ohiarengandik urrun egon denez, eta luzaroan familia izan baziren ere, ezezaguna egiten zaio gaur gizona; alabaina, jada gainditutzat jotako erresuminak berpiztuko zaizkio Isabeli. Hala ere, Ramóni bere unerik zaurgarrienean laguntzean, Isabelek beste begi batzuekin ikusiko du aspaldi bizitako porrota eta oraingo bizitzan jarriko du arreta. 

As Neves mendi-herri galiziarra da, eta denek ezagutzen dute elkar han. Inauteri-gauean, nerabe batzuek festa bat ospatu eta perretxikoekin drogatuko dira lehen aldiz. Hurrengo egunean elur-ekaitzarekin esnatuko dira, eta Paula, nesketako bat, desagertu egin dela jakingo dute. Bitartean, herria inkomunikatuta geratu eta Internetik gabe geratuko da. Gero eta garrantzitsuagoa da Paula aurkitzea. Bizitza eta munduarekin duten harrema sakonki aldatuko dien ikerketa abiaraziko da.

IX. mendean, Emma −17 urteko neska bat− abadesa izendatu dute, moriskoekin gatazkan zeuden muga-lurraldeak birpopulatu eta kristautzeko. Abadiara iristean, bere eginkizuna betetzeko prest dagoen emakume batek pizten duen mesfidantza gainditu beharko du mesfidantza hori; nobleei, nekazariei eta mojei aurre egin beste erremediorik ez du izango. Alabaina, ezarritako botere-egiturei aurre egin ahal zaiela frogatuko du Emmak, baina garesti aterako zaio hori lortzea...

Teresak oporretarako planak aldatu ditu amari laguntzeko, istripu txiki bat izan baitu hark. Ama-alabek uda ezin itogarriagoa igaroko dute elkarrekin, eta ez dute lortuko ados jartzea, ezta gauzarik hutsalenetan ere. Alabaina, derrigorrezko elkarbizitzak uste baino gehiago astinduko du eta, udako gauetan, Teresak une argigarriak biziko ditu amarekin batera.

Ninak haurtzaroko herrira itzultzea erabaki du, kostaldera, eskopeta bat daramala poltsan eta helburu finko batekin: Pedroz mendekatzea, herriak orain omendu egiten duen idazle ospetsuaz. Jaioterriarekin, iraganeko oroitzapenekin eta Blas haurtzaroko lagunarekin berriz elkartzean, zalantzak iango ditu mendekua ote den aukera bakarra.

Pepa, Antoñita, Pepi, Esperanza, Remedios, Kiska, Catalina eta Rafaela Sevillako Triana auzoko emakumeak dira, 68-97 urtekoak. Amets bera dute denek: bakarrizketari gisa ikuskizunaren munduan arrakasta izatea eta adineko emakumeek errespetua eta ikusgarritasuna merezi dutela aldarrikatzea. Horretarako, Orgullo vieja izeneko ikuskizun bat sortu dute. Pelikulak konpainiaren sortze-prozesua, entseguak, estreinaldia Sevillan eta Andaluzian zehar egindako bidaiak erakusten ditu.