Pelikulka batzuk ikustean ohartu egiten gara bereziki zer den funtsezkoena zinea egite­ko: istorio erakargarri bat, hau da, gidoi on bat (inoiz ager dai­teke inprobisazioaren maisu bat, baina ez da oso ohikoa), eta istorioa modu sinesgarrian kontatzeko gai diren aktoreak. Gainerakoa, efektu bereziak, dekoratuak, jantziak, argiak eta abar ongi egon daitezke fil­mari laguntzen dioten neu­rrian, baina ez dira ezinbeste­koak.

Beste alde batetik, esan ge­nezake mendeetan zehar giza­teria istorio berberak kontatu dituela behin eta berriro, ñabardurekin, hori bai, eta hemen ñabardurak oso garrantzitsuak izan daitezke. Maitasunaren gorabeherak, bikote-harremanak, sexua, asperdura, amo­dioaren bukaera, gorrotoa, mendekua… Idazle ezagun ba­ti galdetu omen zioten zer gai aukeratu zitekeen eleberri bat idazteko eta hona egile ospe­tsuaren erantzuna: gizon batek eta emakume batek elkar mai­te dute, hor duzue hamaika au­kera eskaintzen duen eta se­kula agortzen ez den gaia. Eta hala da, jakina, baina nolabai­teko dohainak behar dira isto­rio hori erakargarri egiteko.

Horixe da Simon Staho zu­zendariak pelikula honetan egin duena, maitasunari bu­ruzko istorio bat, nahasten di­ren bi bikoteren istorioak, ho­beki esanda, modu erakarga­rrian kontatu, eta horretarako ez du bitarteko handirik behar izan. Aktoreak eta hitza nahi­koak zaizkio kontatu nahi due­na adierazteko, bukaezinak diruditen amodioek ere bukae­ra izan dezaketela, ia ezer ez dela bizi guztirako, egonkorra dirudien bizimodua momen­tu batean aldatu eta korapila­tu daitekeela. Aktoreak eta hi­tza aipatu ditut, eta ikusleak ahaztu zaizkit. Ikusleak ga­rrantzi handikoak izaten dira, bestela ez bailegoke zinema­rik ere, baina kasu honetan zu­lo batetik begiratzen ariko bai­liran senti daitezke, arazo pri­batu batean kuxkuseatzen ariko bailiran. Eta gainera ikus­ten dutena, entzuten dutena, beren bizitzekin, beren biko­te-harremanekin parekatu de­zakete.

Filmaren hasieran ongi mol­datzen diren bi bikote ikusten ditugu Heaven’s Heart hone­tan. Adiskideak dira eta elka­rrekin afaldu ohi dute. Afari ho­rietako batean amorante bate­kin oheratzen den lankide baten kasua aipatuko du pertso­naietako batek eta, tximeleta efektu bereziren bat martxan jarri balitz bezala, itxuraz ga­rrantzirik ez duen zurrumu­rruak hankaz gora jarriko ditu bi bikoteen harremanak. Hori bai, kasu honetan esan liteke dena familiaren barnean gera­tuko dela.

Jende guztiarentzat hain hurbilekoak diren gaiak jorra­tzeak arrisku nabarmen bat izan dezake, aspergarria izatea alegia, baina hemen ez da ha­lakorik gertatzen; aitzitik, guz­tiz erakargarriak dira istorio gu­rutzatu hauek, eta gainera be­rriro ere geratzen da agerian ez dela bitarteko material askorik behar istorio interesagarri bat kontatzeko.
M.B.