Hamasei urteko neskatoa da Blanca, bere amarekin Marsei­llan bizi dena. Korri egitea bai­no ez du xede, eta maratoietan parte hartzea amets. Julio Nie­ves, berriz, jubilatzear dagoen langilea da. Vallecasen bizi da, bakar-bakarrik. Bat-batean, Blanca ere bakarrik geratu da, bere ama lan istripuz hil delako. Paper zaharren artean aurkitu du inoiz ezagutu ez duen aitaren helbide bat. Hara joan da eta, ai­taren ordez, Nievesekin egin du topo. Bi bakardade elkarren on­doan jarrita, elkarri konpainia egiteko moduan egongo ote? Errealitatean eragiteko zein dira borondate onaren mugak? Hauek dira Gabriel Velázquezek (Salamanca, 1968) Amateurs-en plazaratzen dituen galdera posi­bleetatik bi.

“Blanca Torres eta biok as­paldi hasi ginen gidoia idazten –esan du Velázquezek–. Gezurra badirudi ere, hasieran komedia bat egiteko asmoa genuen, ko­media soziala. Halako batean, bai­na, Chema de la Peñarekin bate­an Sud Express filmatu nuen, eta proiektu horrek errotik aldatu zi­tuen ordura arte zinemari buruz nituen ideiak. Geroztik, alde so­ziala ez baizik eta alde humanoa da gehienbat axola zaidana. Ho­rren ondorioz, gure proiektua dra­ma humano bihurtu genuen”.

Maitasun beharrean diren bi pertsonen bizitzak gurutzatzen dira. Hori da filmaren abiapun­tua. Abiapuntu horrekin, melodrama edo, aldiz, tragedia latza egin zezakeen Velázquezek. Ala­baina, Amateurs ez da inoiz dra­maren mugetatik ateratzen.

“Gidoia arrisku handikoa zen –ohartarazi du zuzendariak–; si­nisgarritasuna zen giltzarria. Ho­rretarako, aktore protagonistekin asmatu beharra zegoen; be­te-betean asmatu nuela uste dut eta, horri esker, istorio orekatu eta, azken batean, berezia da”.

Emilie de Preissac-ek egiten ditu neska protagonistarenak. Gaztea izan arren, Emiliek badu eskarmenturik. Nievesenak egi­ten dituena, berriz, Paco Luque, aktorea ere ez da. Vallecasen “deskubritu” zuen Velázquezek: “Adineko gizon batzuk petankan eta tutean ari ziren parke bate­an –gogoratu du–. Horietako ba­ti, Pacori, alegia, begira-begira geratu nintzaion. Halako batean, altxa eta modu zakarrean kargu hartu zidan. Zeharo beldurtuta nengoen, baina une hartan ber­tan froga bat egiteko proposa­tzera ausartu nintzen”.

Amateurs-en islatzen diren giroak gordin-gordinak dira, be­harbada proiektuak hasieran izan zuen joera sozialaren oinordeko. “Lokalizazioak erabakiga­rriak dira nire lanean, beste per­tsonaia bat balira bezala lantzen ditut. Filmaren protagonistak ba­rrutik hautsita daude, eta lokali­zazioek ere haustura horren berri ematen dute”, argitu du Ve­lázquezek.
M.A.