Víctor Erice Karrantza Haranan (Bizkaia) jaio zen baina haurtzaroa eta gaztaroko lehen urteak Donostian eman zituen.

1961ean Madrilgo Zinematografia Eskola Ofizialean sartu zen, eta Zuzendaritzako espezialitatean diplomatu zen 1963an.

Los desafíos filmaren atal bat zuzenduz egin zuen debuta eta filmak Zilarrezko Maskorra irabazi zuen 1969ko Donostia Zinemaldian.

1973an El espíritu de la colmena zuzendu zuen (filmaren idazleetako bat ere Erice bera izan zen, Ángel Fernández Santosekin batera), eta Donostia Zinemaldian film onenaren Urrezko Maskorra beretu zuen obra horri esker.

Bere bigarren film luzea, El Sur, 1983ko Cannesko Sail Ofizialean aurkeztu zen, eta Chicagoko Jaialdiaren urte horretako edizioan, halaber, Urrezko Hugo Saria jaso zuen.

1990ean, Antonio López margolariarekin batera, El sol del membrillo zuzendu zuen; 1992ko Cannesko Epaimahaiaren eta Nazioarteko Kritikaren saria jaso zuen filmak, eta 90eko hamarkadako film onentzat izendatu zuten mundu osoko filmotekek eta kultura- zentroek.

2002an Deslumbramiento filmatu zuen, Ten Minutes Older: The Trumpet film luzearen ataletako bat.

2005ean, Abbas Kiarostami zinemagilearekin batera, Erice-Kiarostami: Correspondencias erakusketa sortu zuen, eta Bartzelonan (CCCB), Madrilen (Casa Encendida), Parisen (Centre Pompidou) eta Melbournen (ACMI) egin zen erakusketa. Bertan, bi zuzendarien arteko ikus-entzunezko korrespondentzia jasotzen zen, La morte rouge film ertainaz gain, non Ericek zinemaren ikus-entzule gisa bizitako lehen esperientzia gogorarazten zigun (Donostiako Gran Kursaal Zinema/Antzokian izan zen lehen esperientzia hori).

Hurrengo urteetan bideoinstalazioetan egin zuen lan: Fragor del mundo, silencio de la pintura (Centre Pompidou), Antonio López margolariari buruzkoa; eta Piedra y Cielo (Bilboko Arte Ederren Museoa), Jorge Oteiza eskultorearen hilarriari buruzkoa (Aita Donostia musikariari eskainia Agiña mendian, Lesakan).

2012an, Manoel de Oliveira, Pedro Costa eta Aki Kaurismäki zinemagileekin batera, Centro histórico film luzearen parte izanik, Vidros partidos filma zuzendu zuen Portugalen.
Víctor Erizek aintzatespen publiko ugari jaso ditu, hala nola hauek: Espainiako Zinematografia Sari Nazionala 1993an; Arte Ederretako Merituaren Urrezko Domina 1995ean; eta Ohorezko Lehoinabarra, 2014ko Locarnoko Jaialdian bere ibilbide osoari eskainia.

Ericek asko egin izan du lan irakaskuntzan (ikastaroak, mintegiak eta tailerrak). 1960an Nuestro Cine aldizkariko Erredakzio Kontseiluan sartu zen, eta ordutik gaur arte, egunkarietan, aldizkarietan eta liburuetan maiz idatzi izan ditu artikuluak, mintzaldiak eta lezioak emateaz gain hainbat lekutan.

Cerrar los ojos, Ericeren laugarren film luzea, saio berezi batean emango da Victoria Eugenia Antzokian, Ericek duela bost hamarkada El espíritu de la colmena aurkeztu zuen antzoki berean.

José Luis Egea, Víctor Erice eta Claudio Guerín zinemagileak María Cristina hotelean (‘Los desafíos’, 1969). Argazkia: Donostia Zinemaldiaren Artxiboa