Hein batean irudi-sinfonia, hein batean saiakera-filma, hein batean dokumental faltsua. Irudi multzo batek Santiagoko hirigunea deskribatuko du, gauez, bertan ez den pertsonaia anonimo baten bidean atzera eginez. Atzealdean, zenbait ahotsek pertsona hori deskribatzeko saioak egingo dituzte, loturarik gabeko eta, zatika, kontraesankorrak diren kontakizunen bitartez. Gizon baten berreraikitze lausoa da emaitza. Txileko gizartearen sakonenean errotutako klasegabetze eta goranahia hezurmamitzen duen arrotz bat. Besteen gain boterea eragiteko nahi bizia, indarkeria forma desberdinetan ageri dena.

Natasha adin ertaineko emakume bat da, zoo bateko langilea, eta amarekin bizi da oraindik kostaldeko herrixka batean. Trabatuta dago eta badirudi bizitzak ez duela sorpresarik gordeta harentzat, harik eta egun batean... buztana haziko eta bizitza errotik aldatuko zaion arte.

Shanxiko ikatz-meatzari batzuei buruzko drama liluragarria: langabe daude, eta lan bila.

Brasilen bizi den Francisca portugaldar gazteak bere etxean hartuko du Teresa, aspaldiko ezagun bat, zeinarekin harremana galduta baitzuen. Teresa non finkatu nahi den aurkitzen ari da; Francisca, aldiz, Lisboan zeukan bizitzara itzultzeko irrikitan da.

Etxeko Andreen auzoa. Lo Ezinak Jotakoen distritua. Ama Ezezagunaren kioskoa. Emakume Bakartien lurpeko bidea. Gure hormek gure maiteak omentzen dituzte. 

Udako azken egunean, Louise, adineko emakume bat, azken trena galdu duela konturatzen da. Itsasertzeko hiri txiki bateko hotelgune batean dago, denek abandonaturik. Eguraldiak okerrera egiten du bizkor. Louise ahula eta irtirina da, inondik ere ez Robinson Crusoe bat izateko behar bezain gaitua; ez dirudi negua atzean uzteko gai izango denik. Alabaina, Louisek erronkatzat hartzen du bere babesgabetasuna. Biziraun egingo du, bai elementuei bai oroitzapenei aurre eginez... aukera ezin hobea topatu baitute oroitzapenek abentura honetara biltzeko.

Animazio-filma. Film labur hau Oberhausen-eko Nazioarteko 62. Zinema Jaialdian saritu zuten. 489 Years lanak Hego Koreako soldadu baten lekukotza darabil: Kim-ena. Haren bitartez bi Koreen arteko eremu desmilitarizaturako sarbidea ematen digu, eta soldaduaren oroimen pertsonalaren muinean barneratzen gaitu. Esplorazio-misio batean bizi izan zuen esperientziaren berri ematen digu Kim-ek, baita minaz betetako soro batean egin zuen deskubrimendu harrigarriarena ere (Hego Koreak jarritakoak ziren minak, zer-non zegoen jarrita erregistratu gabe). Pertsonak debekatuta dauden leku batez mintzo zaigu, naturak bere jabegoa guztiz berreskuratu duen leku batez...

Ignacio Agüero dokumentalista txiletarra fikziozko bere lehen film luzea prestatzen ari da, sekula bukatzea lortu ez duen antzinako dokumental-proiektu batean oinarrituta. 80ko hamarkadaren hasieran, Chiloé eskualdeko Meulín uhartean, bikote gazte bat inguruko basoetan desagertuko da, aztarnarik utzi gabe. Maitasun tragikoko istorio misteriotsu horren inguruan, mito oso bat eraiki zen. Ignacio Agüero gertakarien lekura joango da, filmerako kokalekuen eta aktore ez-profesionalen bila, eta han, pixkanaka-pixkanaka, bere filmaren bilakaera ezagutuko du.

Errepide bat ezerezaren erdian. Auto bat. Bizikleta bat. Bi pertsonaia bakarti, gauza beraren bila. Eta topo egingo dute. Mundu mailako estreinaldia.

Dokumental esperimentala. Hamaika parabolaren bitartez, Illinois estatuaren historiako zenbait gertakari kontatzen dira: eskualde bateko fedeari, indarrari, teknologiari eta exodoari buruzko binetak. Txerokiei beren lurra indarrez utzarazi zietenetik hasi, eta frantses ikariarren komunitate utopikoa ezarri, erreaktore nuklearra asmatu eta Pantera Beltzen liderra (Fred Hampton) hil zuten arte, filmak kokatze, kanporatze, aurrerapen teknologiko, indarkeria, mesianismo eta erresistentziari buruzko istorioak helarazten dizkigu. Illinois tranpa egoki eta egituratu bat da hemen; haren istorioak alegoria bihurtzen dira, eta alegoria horien bitartez sinesmenek eta ideologiek gizarteak nola eratzen dituzten aztertzen da.