FILMEAK ATZERA BEGIRAKO.
OTAR IOSSELIANI EZAGUTU
• |
Akvareli, (Acuarela), (URSS, 1958) |
• |
Sapovnela, (El canto de la flor imposible de encontrar), (URSS, 1959) |
• |
Aprili, (Abril), (URSS, 1962) |
• |
Tudji, (La fundición), (URSS, 1964) |
• |
Giorgobistve, (La caída de las hojas), (URSS, 1967) |
• |
Dzveli kartuli simgera, (Viejas canciones georgianas), (URSS, 1968) |
• |
Ikho shashvi mgalobeli, (Había una vez un mirlo cantarín),
(URSS, 1971) | • |
Pastorali, (Pastoral), (URSS, 1976) |
• |
Sept pièces pour cinéma noir et blanc / Lettre d'un cinéaste, (Francia,
1982) | • |
Euskadi été 1982, (Francia, 1983) |
• |
Les favoris de la lune, (Los favoritos de la luna) (Francia-Italia-URSS,
1984) | • |
Un petit monastère en Toscane, (Francia, 1988) |
• |
Et la lumière fut, (Y la luz se hizo), (Francia-Alemania-Italia,
1989) | • |
La chasse aux papillons, (Francia-Alemania-Italia, 1992) |
• |
Seule, Géorgie, (Francia, 1994) |
• |
Brigands chapitre VII, (La mujer ha salido para engañar a su marido),
(Francia, 1996) | • |
Adieu, plancher des vaches, (Adiós, tierra firme), (Francia-Suiza-Italia,
1999) | • |
Lundi matin [Making of], (Francia, 2001) | 1985az
gero, Zinemaldiak atzera begirako berezia eskaintzen die gaur egun lanean diharduten
hainbat zinegileri, ikuspegi zabal eta aberasgarri batetik. Sail honetan kabida
izan dute, besteak beste, Roman Chalbaud, John Sayles, Hou Hsiao-hsien, Eloy de
la Iglesia, Peter Bogdanovich, Terry Gilliam, Bertrand Tavernier edo Bernardo
Bertoluccik. Otar Iosseliani
Otar Iosselianik ezinbesteko
bi baldintza betetzen ditu: batetik, egile klasiko bat da, eta aldiberean, erabateko
ezezaguna ikusle gehienentzat, bere lana ezagutzeko eta estimatzeko aukera handirik
ez baita izan lare hauetan. Hori dela eta, zinegile honen gainean eskaintzen den
lehen atzera begirakoa antolatuko dugu, bere filmagintza osoa berrikusteko aukera
ahalbidetuz. Georgian jaio zen 1934an, ildo, erlijio eta etnia-bidegurutze
hau sobietar errepublika zenean. 1954an Moskuko zine-eskolan lizentziatu eta 1961ean
bere lehen erdimetraia burutu zuen, "Aprili" ("Apirila"), bere-berezko pentsamolde
zinematografikoa xedatuz: Hartualdi bakoitzak, film zati bakoitzak, ikuspuntu
baten hautaketa adierazten du. Ezein zuzendarik ezin du bere izaeraren joeraz,
bere kultura propioaz, bere bizi propioaz libratu. Iosselianiren lehen lanek
arazo larriak izan zituzten garaiko zentsura politiko zorrotzarekin. Haatik, 1971n,
"Iko shashvi mgalobeli"("Behin batean bazen zozo kantari bat") film ederrak intolerantziaren
mugak gainditu eta egilearen izena ezagutarazi zuen nazioartean, Iosselianik berak
zioenez: Film bakun eta serioa egin dudala uste dut, gizarte-moralari buruzko
filma da film moralista baino. Agintariek 1975ean filmatutako "Pastorali"
("Pastorala") pelikula bahiturik gorde zuten, harik eta 1981ean Berlingo Zinemaldian
aurkeztu eta Kritikaren saria eskuratu zuen arte. Hartara, bere herrialdeko zentsuraren
aurka borrokatzeaz akituta, Ioseliani Frantzian kokatu zen 1982an eta orduz geroztik
bertan egin du lan, "Les favoris de la lune" ("Ilargiaren gustukoak", 1984) eta
"Et la lumière fut" (1989) bezalako filmak burutuz. Bere lana heterodoxoa
da, nekez sailkatu daitekeen horietakoa, errealismoan eta naturan ainguratuta,
baina begirada poetiko eta dotore batez jantzia, arrazoi komertzial, kultural
edo beste motatakoak medio galarazita egon dena. Otar Iosselianiren atzera begirakoak
merezi du, benetako erronka baita zinearen eremu zabalean ezkutuan gorderik dirauten
paraje ederrak ezagutzeko behar jakinmina duten guztientzat. |
|