FILM LABURRAK

ESKOLA MAGISTRALAK

Astelehena 25, 11:15etik 13:15era,
Raymond Depardon eta Claudine Nougaret 12 jours / 12 Days (Zabaltegi-Tabakalera) filmaren zuzendari eta ekoizlearen emanaldia eta eskola magistrala

Raymond Depardon (1942) frantses argazkilari eta zuzendari entzutetsua da. Hogei film luze dokumental zuzendu eta berrogeita hamarretik gora argazki-liburu argitaratu ditu. Gamma agentziaren sortzaileetako bat da, baita Magnum agentziako argazkilaria ere; kazetari grafiko gisa, nazioarteko gertakari garrantzitsuenetako zenbaiten berri eman du. 1991an Frantziako Argazkilaritza Sari Nagusia eman zioten. Bitan irabazi du dokumental onenaren Cesar saria: lehenbizi Reporters (1981) obrarengatik, eta Délits flagrants (1994) filmari esker ondoren. Bere azken lanen artean, La vie moderne (2008), Journal de France (2012) eta Les habitants (2016) daude.

Hogeita hamar urtez, zinemarekiko eta argazkilaritzarekiko grina berbera izan dute Claudine Nougaretek eta Raymond Depardonek. Claudinek soinua eta ekoizpena landu ditu; Raymondek, aldiz, argazkilaritza eta zuzendaritza. Artista autodidakta bi, beren ekoiztetxea sortu dute, Palmeeraie et désert, eta film ugari ekoitzi dituzte elkarrekin: Urgences (1988), La captive du désert (Cannes 1990), Délits flagrants (1994), Afriques: Comment ça va avec la doleur? (1996), Paris (1998), Profils paysans: l’approche (2000), 10e chambre - Instants d'audience ( 2004), Profils paysans: le quotidien (2005),Profils paysans: la vie moderne (2008), (2012), France (2016) eta 12 jours / 12 days (2017). Hasieratik, Claudine Nougaretek zuzeneko soinua izan du gogokoen. Musikologia ikasi ondoren, proiekzionista-lanak egin zituen, arratsaldez Louis Lumière eskolan soinua ikasi aurretik. Alain Resnais, Gèrard Junot, Chabrol eta Claude Millerren filmetan soinu-laguntzaile aritu zenean, lanbidearen eskakizunak barneratu zituen. 1986an soinuaren arduraduna izan zen Éric Rohmer zuzendariaren The Green Ray filmean; lan horrek Urrezko Lehoia irabazi zuen Veneziako urte hartako zinema-jaialdian, eta Nougaret Frantziako zinemagintzako soinu-teknikari nabarmengarrienen artean finkatu zen. Beste film batzuetan ere aritu da lanean, adibidez, Les baisers de secours, Philippe Garrel-ena edo La Nage indienne, Xavier Durringer-ena. Le son direct au cinéma idatzi zuen Sophie Chiabaut-ekin batera (Éditions de la Fémis etxeak argitaratua), Raymond Depardonentzat ekoizten duen filmei bete-beteko arduraldia eskaini aurretik. Film luze bateko soinu-ingeniaritzak eskatzen dituen trebetasuna eta eskakizun teknikoak ekartzen dizkie haren dokumentalei.

Asteartea 26, 15:30etik 18:00etara,
Todd Haynes / Christine Vachon Wonderstruck (Perlak) filmaren zuzendari eta ekoizlearen emanaldia eta eskola magistrala

Todd Haynes gidoilari eta zuzendari txalotuak Poison (1991) filmarekin egin zuen film luzeen alorrean debuta eta Epaimahaiaren Sari Nagusia irabazi zuen Sundancen. Ondoren Safe (1995) egin zuen, Village Voice aldizkariak 90eko hamarkadako film onentzat jotako filma. Velvet Goldmine-k (1998) Epaimahaiaren Sari Berezia eskuratu zuen Cannesen, eta Far from Heaven-ek (2002) Oscar sarietarako lau izendapen jaso zituen. I’m Not There filmean fikziozko zazpi pertsonaiaren bitartez irudikatu zuen Bob Dylanen obra eta bizitza, eta 2015ean Carol filmean Patricia Highsmith egokitu, eta Oscarretako sei kategoriatarako izendatu zuten. Wonderstruck joan den Canneseko zinema-jaialdian estreinatu zen.

Christine Vachon, Independet Spirit Award eta Gotham Award sarien irabazlea, Killer Films puntako ekoiztetxe independentearen sortzaileetako bat izan zen, Pamela Koffler-ekin batera, 1995ean. Azken bi hamarkadetan 100 film baino gehiago ekoitzi ditu, Estatu Batuetako zinema independenteko film laudatuenetako batzuk tartean: Carol (Oscar sarietarako sei izendapen), Far from Heaven (Oscar sarietarako lau izendapen), Still Alice (Oscar sari baten irabazlea), Boys Don’t Cry (Oscar sari baten irabazlea), One Hour Photo, Kids, Hedwig and the Angry Inch, Happiness, Velvet Goldmine, Safe, I Shot Andy Warhol eta I’m Not There (Oscarretarako izendatua). Telebistan, hainbat Emmy eta Urrezko Globo irabazi dituen Mildred Pierce telesailaren (HBO) ekoizle exekutiboa izan zen Vachon. Haren lan berrienen artean, Goat, Wiener-Dog, White Girl eta Beatriz at Dinner aurki ditzakegu.Killer Films etxeak ekoitzi ditu, halaber, The Beginning of Everything, Christina Riccik protagonizatua (Amazon Studios) eta Todd Haynesen azken filma, Wonderstruck. Gaur egun, postprodukzio-fasean du Paul Scharder-en azken film luzea, First Reformed. Vachon Stony Brook Unibertsitateko Arte Ederretako Masterraren zuzendaria da orobat. 2012an Donostia Zinemaldiko epaimahai ofizialaren presidentea izan zen.

Asteazkena 27, 16:00etatik 18:00etara,
José Luis Torres Leiva El sueño de Ana (Zabaltegi-Tabakalera) eta Obreras saliendo de la fábrica filmaren zuzendariaren emanaldia eta eskola magistrala

José Luis Torres Leivak hainbat film labur eta luze independente egin ditu, hala nola Ningún lugar en ninguna parte(2004), El tiempo que se queda (2007), Tres semanas después (2010), Ver y escuchar (2013) eta Qué historia es ésta y cuál es su final (2013). El cielo, la tierra y la lluvia (2008), haren lehen fikzio-film luzea, Rotterdamen estreinatu zen eta FIPRESCI saria irabazi zuen. Bigarrena, Verano (2011), Veneziako zinema-jaialdiko Orizzonti sailean estreinatu zen. El viento sabe que vuelvo a casa obrarekin Zabaltegi sailean parte hartu zuen 2016ko Donostia Zinemaldian.

Osteguna 28, 16:00etatik 18:15era,
Marine Francen, Le Semeur / The Sower (Zuzendari Berriak) filmaren zuzendariaren emanaldia eta eskola magistrala

Haurtzaroa landan igaro ondoren, Marine Francen Parisera joan zen literatura eta historia ikastera. James Ivory eta Ismail Merchant-en konpainiarako ekoizpen-lan bati esker ezagutu zuen zinemagintzaren industria; ondoren, 1999tik 2012ra bitarte, Olivier Assayas edo Michael Haneke-ren moduko errealizadoreentzat aritu zen lanean, zuzendaritza-laguntzaile gisa. Lau film labur idatzi eta zuzendu ditu, horietako bat dokumentala, Le Semeur-ekin formatu luzean debuta egin aurretik.

Ostirala 29, 11:00etatik 13:30era,
Nobuhiro Suwa, Le lion est mort ce soir / The Lion Sleeps Tonight (Sail Ofiziala) filmaren zuzendariaren emanaldia eta eskola magistrala

Nobuhiro Suwak 1997an zuzendu zuen bere lehen lana, 2/Duo, eta, besteak beste, Rotterdam edo Vancouverreko zinema-jaialdietan aurkeztu zen. Haren bigarren lanak, M/Other (1999) filmak, FIPRESCI saria irabazi zuen Canneseko zinema-jaialdian. H Story (2003) ere, Alain Resnais-en Hiroshima mon amour filmaren gaineko begirada, Cannesen estreinatu zen. Un couple parfait-ek (2005), Japoniatik kanpo egin zuen lehen filmak, Epaimahaiaren Sari Berezia eskuratu zuen Locarnon. 2006an Paris, je t’aime talde-filmaren ataletako bat zuzendu zuen, eta 2009an berriz ere itzuli zen Cannesera Yuki & Nina obrarekin.